خوشتر

آنچه اندر حق عاشق کرد معشوق اختیار گر هلاک جان بود مشتاق راآن خوشترست

همه آذرت با دی باد مقرون همه امروز از دی باد خوشتر

بگفت ای خوشتر از جان ناخوشی چند به پایت می کشم سرسر کشی چند

از همه شغل خوشترست صنعت عیب پوشی‌ات پینه به روی هم بدوز دلق‌ گداست زندگی

خوشتر از این نیست تدبیر دگر کت کنی یاری به شکر لب شکر

دُرد دردش بیا و ما را ده که مرا خوشتر از دوا ماند

چه خوشتر زانکه باشد در تنم جان و با چان در بر من چون تو جانان

مشنو که روضه بی می و معشوق خوش بُود زیرا که ناله ی دُهُل از دور خوشترست

تا کی درون پرده کشیدن شراب عشق این گیر و دار بر در میخانه خوشترست

از گوهرست آینه بکر شعر من کس را نداد دست ازین خوشتر آینه