بارتولومه

آدولفو پس از اتمام تحصیلاتش در دانشکده حقوق و آنگاه که جنگ داخلی درگرفته بود به ارتش یونیتار پیوست. بعد از نبرد پاوئن و پیمان اتحادیه ملی، او یکی از اعضای کمیسیونی شد که مسئول اصلاح قانون اساسی ۱۸۶۰ بود. او نهایتاً در سال ۱۸۶۲ به نمایندگی مجلس آرژانتین انتخاب شد. بعداً در زمانی که بارتولومه میتره، بحث فدرالی کردن کشوررا پیش می‌برد، آلسینا در مجلس نمایندگان انشعاب ایجاد کرد و حزب یونیتاریو را تأسیس کرد.

آشنایی او البته از پژوهش‌هایی بود که پیشتر در این زمینه انجام شده بود؛ مانند پژوهش‌های توماس هاید و بریسون و بر اثر انتشار کتب آن‌ها او سفر خود به شرق را آغاز نمود. او در شهر سورات هندوستان که عمدتاً پارسی‌نشین بود میهمان دستور داراب کومانا از علمای زرتشتی بود و همان‌جا دست‌نویس اوستای خود را نوشت و با خود به آکسفورد لندن برد. پس از آن موجی از اوستاشناسی در دانشگاه‌های اروپا به راه افتاد و به‌دنبال آن اشخاصی مانند جیمز دارمستتر و کریستیان بارتولومه تحقیقات اصلی را انجام دادند. هرچند آثار آن‌ها نیز بی‌اشکال نبود اما تا حد زیادی موجب روشن شدن ماهیت زبان اوستایی شد. در ایران نیز پژوهش در این زمینه با ابراهیم پورداوود آغاز شد.