ارجوزه

پالان توش خان که با توش یلان در کتاب والا ارجوزه ولآلی می خواند و رخش صفائی شیب و بالامی تاخت مصاف پنهانش، پیدا شد و خلاف پیمان هویدا.خورشید شهریاران مصلحت را همی با گل آفتاب اندود و بر چشم ادراکش به چشم بندی های اعضا نقاب افکند. هر روزش مهلتی فرمود و بر همگان به مزایای رحمت منزلتی نهاد. به نبید ساری مست کرد، و برفتح سرخس و نهب خلخ دست داد، خیمه به هامون زد و قبه به گردون. صوت صلابت در کوه و فلات افکند، وصیت سرداری به کابل و کلات، دلی در خروش سگالش،آنکه اینان را نیز چون نوبینان پیشین در بنگه خود تاخت و تازی بازد و رامش مشکو را به یغمای ترکان و ترکمان یغمائی، ساخت و سازی.

در آن نبرد کز ارجوزه شاعران آرند زکشور لمن الملک لشکر افضال

بر بدین... لر ارجوزه سردار شیر یا ز کوهه کوه هرای پلنگ آید همی

ابن سینا در شعر نیز دستی داشته و اشعار زیادی به زبان عربی سروده‌است و حتی منظومه‌هایی مثل قصیده ارجوزه در مسایل علمی ساخته‌است. اشعاری نیز به زبان فارسی از او روایت کرده‌اند که برخی از آن‌ها به نام دیگران نیز آمده‌است و با توجه به اسلوب و معانی آن‌ها باید در انتساب این اشعار به ابن سینا تردید روا داشت[نیازمند منبع].

ابونخیله ارجوزه‌ای سرود که در آن ابوجعفر منصور را مدح نمود و او را ترغیب کرد که ولایت‌عهدی را از پسرعمویش عیسی بن موسی به پسرش محمد المهدی برگرداند. عیسی از او در غضب شد و کشتنِ ابونخیله را تدبیر نمود.

و درین عصامی و عظامی ارجوزه‌ و بیتی چند یاد داشتم، نبشتم، شعر:

پی ناورد من سردار اگر گیتی کند میدان من و ... لر ارجوزه وان میدان... به