تراموا
معنی کلمه تراموا در فرهنگ عمید

تراموا

معنی کلمه تراموا در فرهنگ عمید

قطار برقی درون شهری که بر روی خط آهنی که در خیابان ها قرار دارد، حرکت می کند، قطار خیابانی.

معنی کلمه تراموا در دانشنامه عمومی

قطاربرقی، تراموا یا ترام ( به انگلیسی: Tram ) گونه ای قطار است که بر روی خط آهنی که در خیابان قرار داده شده حرکت می کند. قطاربرقی هم می تواند درون شهری و هم بین شهری باشد. واگن های برقی معمولاً سبک تر و کوتاه تر از قطارهای معمولی و قطارشهری ها هستند. البته مرز دقیقی میان قطاربرقی و قطارهای عادی وجود ندارد و برخی از قطاربرقی ها ممکن است که از روی راه آهن معمولی هم حرکت کنند. همچنین، ممکن است بتوانند از روی راه آهن قطارشهری و خطوط آهن سبک نیز حرکت کنند؛ واگن های برقی برای ترابرد مسافر و به ندرت برای ترابرد بار طراحی شده اند.
امروزه بیشتر قطارشهری ها به وسیلهٔ شاخک برق رسان از برق استفاده می کنند؛ اگر لازم باشد، این قطارشهری ها ممکن است از دستگاه های قدرت بسیاری استفاده کنند. دیگر گونه هایی از قطاربرقی هستند که نفت گاز مصرف می کنند و بیشتر از آن ها در مسیرهای میانِ شهر و روستاها استفاده می شود؛ گونه هایی نیز وجود دارند که با بنزین، گاز، اسب و قاطر حرکت می کنند. نخستین گونه های قطاربرقی با به کارگیری حیوانات باری به حرکت درمی آمدند. نخستین قطاربرقی که در سال ۱۸۰۷ در بریتانیا آغاز به کار کرد ابتدا از اسب برای کشیدن واگن بهره می برد، اما پس از چندی اسب ها با موتور بخار و سپس با موتور برقی جایگزین شدند.
تراموا (فیلم). تراموا ( لهستانی: Tramwaj ) فیلم کوتاه صامت لهستانی به کارگردانی کریشتوف کیشلوفسکی است که در سال ۱۹۶۶ منتشر شد. کیشلوفسکی این فیلمش را زمانی ساخت که دانشجوی مدرسه ملی فیلم ووچ بود.
این فیلم پسری را نشان می دهد که دختری را در یک تراموای در حال حرکت می بیند. او به دنبال تراموا می دود و پس از سوار شدن بر آن، متوجه می شود که کس دیگری در تراموا نیست و تنها خودش و آن دختر مسافران تراموا هستند. این دو نگاه هایی را را رد و بدل می کنند، بعد دختر در کنار پنجره خوابش می برد. پسر از تراموا پیاده می شود و از پنجره به او نگاه می کند، سپس تصمیم می گیرد دوباره دنبال تراموا بدود.
معنی کلمه تراموا در دانشنامه عمومی
معنی کلمه تراموا در دانشنامه آزاد فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه تراموا

معنی کلمه تراموا در دانشنامه آزاد فارسی

تِرامْوا (tramway)
شبکۀ حمل ونقل درون شهری که در آن، وسایل نقلیۀ چرخ دار روی ریل های موازی حرکت می کنند. نیروی محرکۀ تراموا را ریل های رسانای برق زیرزمینی یا اهرم های رسانای متصل به کابل های هوایی تأمین می کنند. قدرت مانور اتوبوس برقی، که به صورتی مشابه از اهرم های رسانای هوایی استفاده می کند؛ بیشتر، ولی فاقد ریل است. اولین استفاده از تراموا در معادن زغال سنگ قرن ۱۸ صورت گرفت و نخستین بار در ۱۸۳۲، در شهر نیویورک برای جابه جایی مسافر به کار گرفته شد. از اواخر قرن ۱۹ تا اواسط قرن ۲۰، در اروپا و امریکا از تراموا استفادۀ فراوان به عمل آمد. در دهۀ ۱۹۹۰، تراموا و اتوبوس برقی دوباره در برخی مناطق به کار گرفته شدند و هنوز هم در بسیاری از شهرهای اروپا به کار می روند. چندین شهر مجاور در هلند از شبکۀ گستردۀ تراموا استفاده می کنند. مزیت تراموا و اتوبوس برقی این است که محیط زیست را آلوده نمی کنند. با این همه، باید متذکر شد که نیاز آن ها به برق سبب آلودگی اطراف نیروگاه می شود.

جملاتی از کاربرد کلمه تراموا

در یکشنبه بارانی سال ۱۹۵۱، انبوهی از جمعیت پس از پیروزی ۲–۱ در برابر سانتاندر، ورزشگاه لس کورتس را بدون استفاده از تراموا ترک کردند که شگفتی مسئولین حکومتی را برانگیخت. در آن زمان در بارسلون کارکنان تراموا اعتصاب کرده بودند و این حمایت از جانب طرفداران بارسلون از حرکت آنان صورت گرفت. رویدادهایی از این قبیل چهره‌ای متفاوت از باشگاه یا تعلق آن به فراتر از کاتالونیا را نشان می‌داد. بسیاری در اسپانیا باشگاه را مدافع حقوق بشر و آزادی می‌دانستند.
تغییر دیگری که توسط خودرو به وجود آمده این است که عابران مدرن شهری باید هوشیارتر از اجداد خود باشند. در گذشته، یک عابر پیاده باید نگران ترامواهای نسبتاً آهسته یا سایر موانع سفر می‌بود. با گسترش استفاده از خودروها، عابر پیاده باید خطرات ایمنی خودروهایی که با سرعت بالا حرکت می‌کنند را پیش‌بینی کند، زیرا این خودروها می‌توانند صدمات جدی به انسان وارد کنند و می‌توانند کشنده باشند. در زمان‌های قبلی مرگ و میر ناشی از ترافیک معمولاً به دلیل فرار و از دست رفتن کنترل اسب‌ها بود.
با شروع دهه ۱۹۴۰ میلادی، بیشتر محیط‌های شهری در ایالات متحده، تراموا، تله‌کابین و سایر اشکال راه‌آهن سبک خود را از دست دادند تا با اتوبوس‌ها یا اتوبوس‌های دیزلی جایگزین شوند. بسیاری از آنها هرگز بازنگشتند، اما برخی از جوامع شهری در نهایت متروها را نصب کردند.
حمل و نقل بهبودیافته رشد بیرونی شهرها و توسعه حومه شهرها را فراتر از حومه ترامواهای دوران قبل تسریع کرد. تا زمان ظهور خودروها، کارگران کارخانه یا در نزدیکی کارخانه یا در جوامع پرتراکم دورتر زندگی می‌کردند که با تراموا یا راه‌آهن به کارخانه متصل بودند. خودرو و یارانه‌های فدرال برای جاده‌ها و توسعه حومه‌ای که از فرهنگ خودرو حمایت می‌کرد، به مردم اجازه می‌داد در مناطق مسکونی کم‌تراکم و حتی دورتر از مرکز شهر و محله‌های شهری یکپارچه زندگی کنند. از آنجایی که حومه‌های صنعتی تا حدی به دلیل پهنه‌بندی تک کاربری کم بودند، مشاغل محلی کمی ایجاد شد و ساکنان مسافت‌های طولانی‌تری را برای کار هر روزه خود با ادامه گسترش روزافزون حومه‌ها رفت و آمد می‌کردند.
او در دوم ژوئن ۱۹۲۶ بر اثر برخورد با تراموا راهی بیمارستان شد و پنج روز بعد جان باخت. گائودی در سرداب کلیسای ساگرادا فامیلیا به خاک سپرده شد.
این بندر در کناره شرقی رود کارون و رو به روی بندر امانیه ساخته شد. بندر امانیه نیز در کناره غربی رود کارون و در ابتدای جاده کاروان رو هویزه بود. کالاهای تخلیه شده در بندر ناصری با تراموای اسبی به سه کیلومتر بالاتر برده می‌شد تا از آنجا به شوشتر بارگیری شود.
در سراسر جهان، خودرو امکان دسترسی آسان‌تر به مکان‌های دورافتاده را فراهم کرده‌است. با این حال، میانگین زمان سفر به مکان‌هایی که مرتباً بازدید می‌شوند در نتیجه استفاده گسترده از خودروها و گسترش شهری، و همچنین از کار انداختن سیستم‌های تراموا قدیمی‌تر، در شهرهای بزرگ افزایش یافته‌است. این افزایش میانگین زمانی به دلیل ازدحام ترافیک و افزایش فاصله بین خانه و محل کار ناشی از گسترش شهری است.
آرون موتن در ۲۸ فوریه ۱۹۸۹ در آستین، تگزاس به دنیا آمد. او در مدرسه اسقفی سنت استفان تحصیل کرد، در آنجا بازیگری را در ۱۲ سالگی پس از ایفای نقش اصلی در نمایشنامه پیشگویان اثر جیم لئونارد آغاز کرد. او پس از آن در برنامه تئاتر مدرسه‌اش شرکت کرد. موتن بازیگری حرفه‌ای را در شهر نیویورک آغاز کرد و در سال ۲۰۱۱ از مدرسه جولیارد فارغ‌التحصیل شد در آن سال، او در نمایش هیاهوی بسیار برای هیچ اثر شکسپیر به روی صحنه رفت. در سال ۲۰۱۲، او در احیای نمایش یک تراموا به نام هوس در برادوی حضور یافت و در یک قسمت آزمایشی برای مینی‌سریال عدالت جنایی از شبکهٔ اچ‌بی‌او نقش‌آفرینی کرد.
تا قبل از ظهور اتومبیل‌ها، اسب‌ها، پیاده‌رویی و (از قرن نوزدهم) تراموا عمده‌ترین روش‌های حمل‌ونقل در شهرها خصوصا در ایالات متحده و اروپا بودند. اسب‌ها نیاز به مراقبت زیادی دارند و بنابراین در اماکن عمومی که معمولاً دور از محل سکونت بودند نگهداری می‌شدند. ثروتمندان می‌توانستند اسب‌ها را برای استفاده شخصی نگهداری کنند، از این رو اصطلاح تجارت کالسکه به حمایت نخبگان اشاره می‌کرد. کود اسب رها شده در خیابان‌ها نیز مشکل بهداشتی ایجاد کرد.