معنی کلمه رایانه رومیزی در دانشنامه عمومی
رایانه های رومیزی از نظر قیمت معقول ترین و قابل تهیه ترین هستند و هم در کار، هم در منزل و هم در مدارس حضور دارند و برای انجام وظایف اداری، سازمان دهی تصاویر دیجیتال، تدوین ویدئویی و دسترسی به اینترنت استفاده می شوند. تقریباً تمام رایانه های رومیزی از بخش هایی تشکیل شده اند که می توان به راحتی جایگزین یا به روزشان کرد.
رایانه های رومیزی انواع مختلف جعبه رایانه دارند از انواع بزرگ عمودی تا مدل های کوچک که می توان پشت نمایشگر LCD پنهان شان کرد.
رایانه های رومیزی معمولاً به یک ورودی برق متصل می شوند.
چرتکه را پدر رایانه می خوانند. رایانه های رومیزی در سال های دههٔ ۱۹۷۰ و ۱۹۹۰ بسیار تولید شدند. یکی از آن ها ماشین حساب قابل برنامه ریزی و گران قیمت و سطح بالای ساختهٔ hp بود به نام hp۹۸۳۰ که یک صفحه کلید، یک سیستم عامل basic خاص hp بر اساس ROM، درایو کاست، نمایشگر ال ئی دی ۳۲ کاراکتری و یک پرینتر سریع در آن دور هم جمع شده بودند و می توانست یک پلاتر گرافیکی را هم به کار گیرد. یک واحد تجاری در لاولند در کلرادو هست که این محصولات ها را تولید می کند و آن را «شعبهٔ رایانه رومیزی» hp می خوانند. IBM5100, Wang۲۲۰۰ و Tektronix۴۰۵۱ رایانه های سرهم شده ای بودند که برخی از آن ها رشد کردند و تبدیل به واحدهای علمی یا رایانه های کاری - تجاری کوچک شدند.
به جعبه های تشکیل شده از قطعات متعدد و مختلف که به حافظه و ترمینال خارجی نیاز داشتند میکرو کامپیوتر نام دادند تا از مینفریم ها و مینی کامپیوترهای دیگری که در آن زمان از شرکت های بزرگ رایانه ای قابل تهیه بودند تفاوت داشته باشند. در ۱۹۷۵ محصول Mits Alair ۸۸۰۰ اولین رایانه رومیزی آمادهٔ تحویل و سر هم شده وارد شد. به خاطر طراحی خاص این رایانه که برای سرگرمی آماده شده بود تقاضا و بهره وری آن را محدود کرد و در ۱۹۷۷ سه رایانه به صورت تقریباً هم زمان وارد بازار رایانه آمریکا شدند که به عنوان نسل های قبلی رایانه های امروزی قابل ذکر هستند: Apple II، کومودور PET و Tandy TRS - ۸۰. هر کدام از این ماشین ها برای استانداردهای امروز زیادی نامناسب و سطح پایین هستند؛ مثلاً TRS - ۸۰ که یک صفحه نمایش سبز ۱۲ اینچی فسفری، یک جعبهٔ امتداد ( expansion box ) با دوازده کیلوبایت حافظه، یک صفحه کلید و یک ضبط کنندهٔ نوار داشت. حدود ۶۹۵ دلار هم به فروش رسید. این رایانه ها هم چنین یک حافظهٔ نمایشی، یک صفحه کلید و گاهی حافظه و CRT را در یک واحد دور هم جمع می کردند.
