آبدستان

پس روی بکار بردیم و دست بشمار آوردیم، آنگاه این سخن بنهاد و بخاست و طشت و آبجامه بخواست و گفت: ایها الشیخ الطشت و الغسول یقوم بهاسنة الرسول پس گفت بدانکه این طشت را در بازار دمشق بهزار عشق خریده ام و این آبدستان را بهزار دستان بدست آورده ام و این دستار که پرستار در گردن دارد در طرایف فروشان طبرستان بخریده ام و از میان هزار بگزیده ام و مرا در غلوای آنوحشت و اثنای آن دهشت کار بجان آمده بود و کارد باستخوان رسیده.

چو از خوان برفت آب بگساردم زمین ز آبدستان مگر یافت نم

جهاندار چون گشت بامن درشت مراسست شد آبدستان بمشت

ابا جامه و آبدستان وآب همی‌کرد خسرو ببردن شتاب

چونان خورده شد مرد مهمان پرست بیامد گرفت آبدستان بدست

چولب را ببالاید از بوی خوش تو از ریخت آبدستان نکش