آئورت
معنی کلمه آئورت در فرهنگ معین

آئورت

معنی کلمه آئورت در فرهنگ معین

( آئورت ) (ئُ ) [ فر. ] (اِ. ) سرخرگ بزرگی که به بطن چپ قلب متصل است و خون تصفیه شده را به تمام بدن می رساند، بزرگ سرخرگ . (فره )

معنی کلمه آئورت در فرهنگ عمید

( آئورت ) بزرگ ترین سرخ رگ بدن که از بطن چپ قلب خارج می شود و توسط شاخه های خود خون را به تمام بدن می رساند، ام الشرایین.

معنی کلمه آئورت در فرهنگ فارسی

( آئورت ) ( اسم ) سرخ رگی که در انسان از بطن چپ قلب خارج شود و آن تن. اصلی و عمومی سرخرگهای دیگر بدنست و بدو قسمت سینه یی و شکمی تقسیم گردد و خون روشن ( اکسیژن دار ) در آن جاریاست بزرگ سرخ رگ بدن ام الشرائین آورت آورطی ارطی . فرهنگستان این کلمه را در برابر انتخاب کرده است .

معنی کلمه آئورت در فرهنگستان زبان و ادب

آئورت
[زیست شناسی] ← بزرگ سرخرگ

معنی کلمه آئورت در دانشنامه عمومی

آئورت. آئورت ( به انگلیسی: Aorta ) یا بزرگ سرخرگ، سرخرگ بزرگی است که به بطن چپ قلب متصل است و خون تصفیه شده را به تمام بدن می رساند.
مهم ترین شاهرگ بدن آئورت است که خون را از بطن چپ قلب دریافت و به اعضای بدن می رساند. آئورت سه لایهٔ داخلی، میانی و خارجی دارد که از کلاژن، الاستین و عضلات صاف ساخته شده اند. ( این لایه ها در واقع سه بافت اصلی پیوندی، ماهیچه ای، و پوششی هستند )
در ابتدای محل خروج آئورت از بطن چپ، دریچهٔ سینی شکلی ( دریچهٔ آئورت ) قرار دارد که یک طرفه است و در هنگام انقباض بطن چپ باز و بعد از وارد شدن خون به آئورت بسته می شود و اجازهٔ بازگشت خون از آئورت به بطن چپ را نمی دهد. دریچهٔ سینی فاقد بافت ماهیچه ای است و جهت جریان خون آن را باز و بسته می کند. ( مشابه همین دریچه در ابتدای سرخرگ ششی و بطن راست وجود دارد ) .
نام فارسی این رگ، بزرگ سرخرگ، است و در قدیم در فارسی به آن اَبهَر، رگ جان، رگ هفت اندام و ام الشرائین هم می گفتند و در تعریف آن نوشته می شد: رگ پشت به دل پیوسته.
خاقانی می گوید:
واژه اروپایی آئورت در کتاب های قدیم پزشکی ایران از یونانی گرفته شده و به صورت اوُرتا به کار رفته است و در کتاب های عربی آن را اورطه می نوشتند. در فارسی شکل های آورطی و آورتی دیده شده است. اصل یونانی این واژه به صورت Αορτή ( آئورته ) و در اصل به معنی بند و نواری است که چیزی از آن می آویزند. ارسطو این واژه را برای اشاره به بزرگ سرخرگ استفاده کرد. آئورته به صورت آئورتا به لاتین و از آن زبان به دیگر زبان های اروپایی راه یافت.
سرخرگ آئورت پس از خروج از بطن چپ به سه قسمت آئورت صعودی، قوس آئورت، آئورت نزولی تقسیم می شود.
سرخرگ های تاجی ( شریان های کرونری ) از ابتدای آئورت ( بزرگ سرخرگ بالارو ) منشأ گرفته و بنابراین اولین شریان هایی هستند که خون حاوی اکسیژن زیاد را دریافت می دارند. دو سرخرگ تاجی ( چپ وراست ) نسبتاً کوچک بوده و هر کدام کمتر از ۳ یا ۴ میلیمتر قطر دارند. وظیفهٔ رگ های کرونری، تغذیه و خون رسانی به قلب می باشد.
از قوس آئورت ابتدا سرخرگ بازویی سری ( براکیوسفالیک ) راست جدا می شود که این سرخرگ خود به دو شاخه سرخرگ زیرترقوه ای ( ساب کلاوین ) راست و کاروتید مشترک راست تقسیم می شود. دومین سرخرگ اصلی که از آئورت جدا می شود سرخرگ کاروتید مشترک چپ و سومین سرخرگ، سرخرگ زیرترقوه ای چپ است.
معنی کلمه آئورت در فرهنگ عمید

معنی کلمه آئورت در ویکی واژه

آئورت (پزشکی)‎
سرخرگِ بزرگ که از بطن چپ قلب برمی‌خیزد و توسط شاخه‌های خود، خون را به تمام بدن می‌رساند.[۱] آورت، آورتا.
↑ آئورت واژه‌ای یونانی به معنی سیل می‌باشد زیرا فشار خون آن بسیار زیاد است و مانند سیل در آن جریان دارد به زبان فارسی به آن سرخرگ بزرگ تنه می‌گویند ابن‌سینا در کتاب قانون آنرا شرح داده و به آن آئورطی گفته‌است. این سرخرگ از بطن چپ قلب خارج شده و چند سانتیمتر بالا رفته به سمت چپ قوس می‌زند و سپس در جلوی ستون فقرات بطرف پایین می‌رود و پس از عبور از پرده سینه‌ای شکمی (حجاب حاجز) وارد شکم می‌شود و در پایین کمر به دو شاخه تقسیم می‌گردد.

جملاتی از کاربرد کلمه آئورت

آئورت بالارو در آغاز ورود توسط تنه سرخرگ ریوی و دهانه راست دهلیز پوشانده می‌شود، و بالاتر از آن، توسط پریکارد، پلور راست، حاشیه قدامی ریه راست و برخی از بافت‌های سرخرگی آئولار از جناغ جدا می‌شود و بقایای تیموس در پشت، روی دهلیز چپ و سرخرگ ریوی راست جای می‌گیرد.
در این روش کاتتر از طریق مناسب‌ترین شریان محیطی یعنی شریان فمورال راست وارد می‌شود. اگر امکان این کار نبود از شریان فمورال چپ هم می‌توان وارد شد؛ و اگر از این دو شریان هم نتوانستیم وارد شویم از شریان‌های آگزیلاری و براکیال می‌توان استفاده کرد و کاتتر را به قوس آئورت رساند و در منفذ عروق کرونر قرار داد.
واژه اروپایی آئورت در کتاب‌های قدیم پزشکی ایران از یونانی گرفته شده و به صورت اوُرتا به کار رفته است و در کتاب‌های عربی آن را اورطه می‌نوشتند. در فارسی شکل‌های آورطی و آورتی دیده شده است.
آنوریسمی آئورت شکمی، فتق ۱۵۰ درصدی آئورت شکمی است. معمولاً نشانه ای بارزی ندارد مگر هنگامیکه پاره شود. گهگاه ممکن است همراه با درد شکمی ، پشت یا پا باشد. آنوریسم های بزرگ را گاه می توان با فشار دادن ر روی شکم حس کرد. پارگی می‌تواند منجر به درد در شکم یا پشت، کاهش فشار خون یا از دست رفتن کوتاه هوشیاری شود.
قلب سیستمیک دارای دیواره‌های انقباضی عضلانی است و از یک بطن منفرد و دو دهلیز تشکیل شده‌است، یکی برای هر طرف بدن. رگهای خونی از عروق، مویرگها و رگها تشکیل شده و با اندوتلیوم سلولی پوشانده شده‌اند که کاملاً شبیه بسیاری از بی مهرگان دیگر نیست. خون از طریق آئورت و سیستم مویرگی، به ورید حفره گردش می‌کند و پس از آن خون توسط قلب‌های کمکی از طریق آبشش‌ها پمپ می‌شود و به قلب اصلی برمی گردد. بیشتر سیستم وریدی انقباضی است که به گردش خون کمک می‌کند.
میان دریچه آئورت و روبروی بدنه دریچه آئورت، سه اتساع کوچک به نام سینوس آئورت وجود دارد.
ب - با توجه به اینکه ماده حاجب وارد آئورت صعودی هم می‌شود بنابراین قسمت‌های پروگزیمال عروق کرونر با آئورت صعودی همپوشانی دارند.
آئورت می‌تواند توسط فرایندهای مختلفی آسیب ببیند که معروفترین آنها آنوریسم، آترواسکلروز، آئورتیت، تروما و دایسکشن و ترومبوز است.
بیماران مبتلا به تنگی آئورت، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، یا سابقه حساسیت مفرط به دارو.
از استنت در باز نگه داشتن عروق کرونر، عروق گردنی،آئورت، عروق اندام ها، مجرای اورتر یا میزنای، میزراه یا اورترا، مری و غیره استفاده می‌گردد.