احتمال

پس بر هر بنده لازم است که او را به خود هزار مرتبه مهربان تر از پدر و مادر بداند و همچنین بر او لازم است که گمان بد به هیچ یک از مسلمین نبرد و گفتار و کردار ایشان را حمل بر بدی ننماید بلکه هر عملی از هر که می بیند و هر سخنی از هر که می شنود باید آن را به بهترین محامل حمل کند و تکذیب او را نکند و اگر احتمال بدی به خاطر او گذرد، و هم خود را خطاکار شمرد و خود را بر آن ندارد، تا چون چندی گذرد این صفت ملکه او می شود و بدگمانی از خاطر او مرتفع می گردد.

آنرا که احتمال وصالی بود بعشق آسان بود تحمل بار ملامتش

اَتَ_هَلکی در اسناد به دست آمده از منطقۀ «ایذه» که احتمالا منطقۀ تحت حکومت دودمان ایگه هلکی بوده‌است. از اَتَ_هَلکی به عنوان پدر اَتَر_کیتَه یاد شده‌است. به هر حال احتمالاََ این نام‌ها متعلق به خاندان ایگَه_هلکی و پسر دوم او اَتَر_کیتَه بوده‌است.

ماییم و احتمال ملامت گر و وبال نیکو خصال را چه تعلق به بد سرشت

در داخل حریم وسیع امامزاده صالح، صندوقی چوبین وجود دارد که احتمالاً به دوران اواخر صفوی یا افشار تعلق دارد و ضریح ممتاز نقره‌ای آن که اضلاع شرقی و شمال شرقی و غربی آن دارای محفظه مشبک مزین به نقره و ضلع جنوبی آن مشبک چوبی است از وقفیات میرزا سعیدخان، وزیر امور خارجه اواخر قاجار است.

فلک باشد بجای کامرانی زمین گردد بوقت احتمالا

نیست دگر احتمال کار نزاری زار خاصه نزاری چو او چند کشد بار عشق

عجب آمدم که آمد ز تو مژدهٔ وصالی که به عمر خود ندادم به وصالت احتمالی

هر کجا قهرت گران دارد رکاب کوه برتابد عنان احتمال

اَبومَنْصور مَعْمَری (مُعَّمَری) کارگزار ابومنصور محمد بن عبدالرزاق، سپهسالار و فرمانروای توس و خراسان در روزگار سامانیان بود که شاهنامهٔ ابومنصوری در دوران او تدوین شده‌است. از عبارت «درود…برمحمد (ص) و اهل بیت و فرزندان او…» در مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری می‌توان احتمال داد که ابومنصور معمری همچون ابومنصور محمد بن عبدالرزاق، گرایش‌های شیعی داشته‌است. نام ابومنصور معمری در مقدمهٔ شاهنامهٔ بایسنقری، سعود بن المنصور المعمری آمده که در خدمت پدر ابومنصور محمد بن عبدالرزاق نیز بوده‌است.

یکی از پیشینیان آریوبرزن (خویشاوندی) به نام میتراداتس (احتمالا مهرداد، ساتراپ کاپادوکیه) بود. باستان‌شناس والنر جودیچ ادعا می‌کند که آریوبرزن پسر مهرداد بوده‌است، اما برایان سی. مک گینگ این فرزندخواندگی خاص را رد می‌کند. ظاهراً هیچ منبع کلاسیکی خود آن‌ها را پسر و پدر نمی‌نامد، و این فرزندخواندگی بازسازی بعدی بر اساس جانشینی است.

و در جمله زنان ضعفی است که علاج آن احتمال بود و کوژی است که علاج آن سیاست مرد باشد. مرد باید که چون طبیب استاد بود که هر علاجی به وقت خویش نگاه می دارد. و در جمله صبر و احتمال غالب باید که بود که در خبر است که مثل زن همچون استخوان پهلوست. اگر خواهی که راست کنی بشکند.

و بعضی دیگر به ظنّ و قیاس عقلی راه می​روند و نمی​دانند که عقل را فروغی نیست الا در متابعت احکام نبی(ص)؛ آنقدر هست که بدو در عبودیت استوار شوند و از تراکم شکوک و تسانح توهمات و احتمالات خلاصی یابند و اگر شخصی بی​متابعت شرع مطهر از مراتب کشف و عیان دم زند صاحب زندقه و الحاد و جامع فساد و افساد است. و در تجلیّات عقل را مدخل نیست، آنجا جز حق نیست و اکثر فلسفیان حلولی و ملحد باشند ونفی معجزات انبیاء و کرامات اولیاء کنند و خود را عارف حقیقی دانند به هوی و هوس، قال اللّه تعالی: «وان تطع اکثرمن فی الارض یضلّوک عن سبیل اللّه ان یتبعون الاالظن و ان هم الایخرصون». لعنت خداو اولیای خدا بر آن فرعونی باد که بی تقوی دم از عشق حقیقی زند.

برای بیش از دو هزار سال، صفت «اقلیدسی» برای چنین هندسه ای غیر ضروری می‌نمود، چرا که هیچ نوع هندسه دیگری هنوز درک نشده بود. اصول موضوعه‌های اقلیدس بسیار واضح و شهودی به نظر می‌رسیدند (به جز احتمالاً اصل توازی) به گونه ای که هر قضیه ای که از آن‌ها منتج می‌شد، با حالتی مطلق و عمدتاً ماورائی مورد پذیرش و مقبولیت قرار می‌گرفت. با این حال، امروزه بسیاری از هندسه‌های خود-سازگار و نااقلیدسی نیز شناخته شده‌اند که ابتدا در اوایل قرن ۱۹م میلادی کشف شدند. نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین دلالت بر این دارد که فضای فیزیکی به خودی خود اقلیدسی نبوده، و فضای اقلیدسی در فواصل کوتاه (نسبت به میدان گرانشی)، تقریب خوبی برای آن است.

احتمالاً در تلاش برای جلب نظر مخالفان بوده که هفته پیش حزب ملی‌گرای اسکاتلند «نقشه راه رفراندوم» را در ۱۱ ماده منتشر کرد و گفت که یک «کارگروه ویژه استقلال» را مأمور پیگیری این موضوع کرده‌است.

مهدی حائری یزدی در موارد بسیاری با خمینی اختلاف نظر داشت. از جمله اینکه تئوری ولایت فقیه را از لحاظ منطقی مخدوش می‌دانست. و احتمالاً نخستین پژوهش‌گری بود که در کتاب حکمت و حکومت به‌طور تئوریک نظریه ولایت فقیه را به چالش کشید.

طاقتِ کوپالِ‌هیجا و چو من بی‌چاره‌ای احتمالِ ورطه‌ی هجران ندارد ممتحن