معنی کلمه رمز ارز در دانشنامه عمومی
رمزارزها معمولاً به صورت غیر متمرکز کنترل می شوند ( مثال: بیت کوین غیر متمرکز و ریپل متمرکز ) و از این رو در بسیاری موارد مقابل نظام های بانکداری سنتی یا متمرکز قرار می گیرند. نامتمرکز سازی در رمزارزها از طریق فناوری زنجیره بلوکی امکان پذیر شده است که خود گونه ای دفتر کل توزیع شده است. تاریخچهٔ شکل گیری رمزارزها به دههٔ ۱۹۸۰ میلادی می رسد. نخستین رمزارز نامتمرکز بیت کوین است که در سال ۲۰۰۹ توسط شخص یا اشخاصی به نام مستعار یا حقیقی ساتوشی ناکاموتو ایجاد و عرضه شد. از آن زمان تاکنون رمزارزهای متعددی ایجاد شده اند که به آن ها آلت کوین ( به انگلیسی: Altcoin ) مخفف عبارت ( به انگلیسی: alternative coin ) ( به معنی کوین های جایگزین ) می گویند.
رمزارز ( یا ارز رمزپایه ) گونه ای پول دیجیتال است که در آن تولید واحد پول و تأیید اصالت تراکنش پول با استفاده از الگوریتم های رمزگذاری کنترل می شود و معمولاً به صورت نامتمرکز ( بدون وابستگی به یک مرجعیت مرکزی ) کار می کند. با توجه به تعدد تعاریف و تغییرات در مصادیق رایج رمزارز این عبارت از نظر حقوقی دقت کافی ندارد.
در واژه نامه مریم - وبستر رمزارز به صورت «هرگونه ارزی که تنها به صورت دیجیتالی وجود دارد، معمولاً صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارد، اما از سامانه توزیع شده برای ذخیره تراکنش ها و مدیریت انتشار واحدهای جدید استفاده می کند و برای ممانعت از جعل و تراکنش های متقلبانه بر رمزنگاری تکیه دارد» تعریف شده است. در واژه نامه آکسفورد ابتدا در سال ۲۰۱۴ رمزارز همان ارز دیجیتالی تعریف شده بود که در آن از فنون رمزنگاری برای قانونگذاری تولید واحدهای جدید ارز و تأیید انتقال وجوه استفاده می کند و مستقل از یک بانک مرکزی وجود دارد اما امروزه هر گونه سامانه پول الکترونیکی که برای خرید و فروش آنلاین استفاده می شود و نیازی به بانک مرکزی نداشته باشد را رمزارز تعریف می کند.