آبخوری

پارک جنگلی لاشو دارای امکاناتی نظیر: پارکینگ، سرویس بهداشتی، آبخوری و … می‌باشد.

بسیاری از این فواره‌های نوشیدنی عمومی اولیه را می‌توان در شهرهایی مانند رم دید، که در آنجا به آنها فونتانل‌ و ناسونی‌ (بینی بزرگ) می‌گویند. این آبخوری‌ها امروزه هم مورد استفاده قرار دارند.

آبخوری در کویر و در فاصله ۵۵ کیلومتری محور سمنان به دامغان در فاصله سه کیلومتری از جاده اصلی سمنان به دامغان قرار گرفته‌است. به فاصله ۵ کیلومتر از آن، روستای قدیمی جام و پس از آن نیز چند روستای کوچک دیگر شامل باراناباد و ویراب و پرپا بالا و پایین و سرکهریز و دوزهیر قرار دارند.

آبخوری که نزد ساکنانش به آبخوران نیز مشهور است، یکی از روستاهای شهرستان سمنان در استان سمنان ایران است. این روستا در دهستان حومه در بخش مرکزی شهرستان واقع است.

زبهر نان چو تنورت دل آتشین نکند زآب چشمۀ حکمت گرآبخوریابی

زنان و مردان صفوی، از یک مد یکسان در مورد زینت آلات پیروی می‌کردند و بیشتر ایرانیان به تزئین پوشاک و فنجان‌های مجلسی، آبخوری و کوزه‌ها با سنگ‌های گران بها؛ علاقه بسیاری نشان می‌دادند. در این دوره، جواهرات گران‌تر و ساخت آن‌ها تخصصی‌تر شد.

اینک بمثل چو کوزه آبخوریم از خاک برادران پیشینه ماست

آبخوری فواره‌ای است که جهت تأمین آب آشامیدنی طرّاحی شده‌است. آبخوری معمولاً از یک حوضچه با آب جاری یا یک شیر آب تشکیل شده‌است. نوشنده به سمت جریان آب خم می‌شود و آب را مستقیماً از شیر می‌نوشد. آبخوری‌های داخلی امروزی ممکن است فیلترهایی برای حذف ناخالصی‌ها از آب و چیلر برای کاهش دمای آن داشته باشند. آب‌خوری‌ها معمولاً در مکان‌های عمومی مانند مدارس، سرویس‌های بهداشتی، کتابخانه‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی یافت می‌شوند.

روز آدینه هشتم ذی القعده از آن جا به دامغان رفتم، غره ذی الحجه سنه سبع و ثلثین و اربعمایه (۴٣٧) به راه آبخوری و چاشت خوران به سمنان آمدم و آنجا مدتی مقام کردم و طلب اهل علم کردم. مردی نشان دادند که او را استاد علی نسایی می‌گفتند. نزدیک وی شدم. مردی جوان بود سخن به زبان فارسی همی‌گفت، به زبان اهل دیلم و موی گشوده و جمعی نزد وی حاضر. گروهی اقلیدس می‌خواندند و گروهی طب و گروهی حساب.

جمعیت روستای آبخوری بر اساس نتایج سرشماری سال ۱۳۸۵، ۴۶ نفر (۱۹ خانوار) بوده‌است.