برازندگی

به برازندگی قامت موزون نازم یک قبا نیست که شایسته اندام تو نیست

فلک را به عهد تو نازندگی زمین را به مهدت برازندگی

کِش ز برازندگی گردون فرش ره است

چون کعبه، برازندگیم در نظر خلق زان است که من جامه پوشیده نپوشم

مه سپهر برازندگی وجیه الله که رای روشن او لیل را نهار کند

کار یک گلبن نوخاسته صد سرو کهن با برازندگی قامت موزون نکند

اول – یارز که نامش مشتق از یار شماق و بمعنی برازندگی است.

آن سان که تو بی‌مثلی و مانند در آفاق در حسن و برازندگی و پاکی و اخلاق

اگر نه شیوه دستار و زیب جامه بود کیش برقص برازندگی بود رقاص