اشهی

وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ، قرأ حمزة و الکسائی: لنثوینّهم بالثاء ساکنة من غیر همز، ای نجعلهم ثاوین فیها، مقیمین، یقال: ثوی الرجل اذا اقام، و اثویته اذا انزلته منزلا یقیم فیه. و قرأ الآخرون بالباء و فتحها و تشدید الواو و همز بعدها، ای لننزلنّهم مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً قصورا علالی. و انّما قال ذلک لانّ الجنّة فی عالیة و النار فی سافلة و لانّ النظر من الغرف الی المیاه و الخضر اشهی و الذّ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ، ای من تحت الغرف. و قیل من تحت اشجار الجنّة الانهار من الماء و الخمر و اللبن و العسل و التسنیم خالِدِینَ فِیها الی غیر غایة. نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِینَ.

ایاشهی‌که در اسباب دین و دانش و داد شدست رای تو میزان عقل را شاهین

باشهی تشریف مانا شکر آبی داشت غم کز صفاهان هرچه آن نزدیک گشت این دور شد

تا سکه اشهی زند از بهر شفاعت این مرحله را کرد ز دادار تمنا

شیخ الاسلام گفت: کی بوالحسن خبازی معلم فرامن گفت «گفت» که از بوعلی دقاق شنیدم کی می‌گفت: رایتک فاشهیک بعت نفسی واشتریتک