آمنیوتیک

بررسی سطوح اسیدهای چرب ۲۶ کربنه و پروتئین آدرنولکودیستروفی در مایع آمنیوتیک یا مایع پرزهای کوریونی.

فتق بوخدالک یا باکدالک که به آن فتق مادرزادی دیافراگم نیز گفته می‌شود. این فتق داخلی باعث می‌شود، ارگان‌های داخلی مانند معده و روده وارد حفره قفسه سینه شوند و حتی ریه را تحت تأثیر قرار دهند. در این شرایط دیگر جنین نمی‌تواند به اندازه کافی مایع آمنیوتیک را بخورد و باعث شرایط پلی هیدرآمنیوس می‌شود.

علل متعددی احتمالاً موجب این بیماری می‌شوند مانند هایپرترمی جفت، عفونت جنین، کاهش مایع آمنیوتیک، علل نورولوژیک و… این بیماری انواع متعددی دارد.

آمنیوسیت در واقع یک سلول جنینی است که در مایع آمنیوتیک شناور است. انجام آزمایش بر روی آمنیوسیت‌ها از مهم‌ترین روش‌های تشخیصی پیش از بارداری برای بررسی وضعیت سلامت جنین است. به عنوان مثال برای تشخیص ناهنجاری‌های کروموزومی، از دی‌ان‌ای به‌دست آمده از آمنیوسیت‌ها استفاده می‌شود. با روش آمنیوسنتز می‌توان آمنیوسیت‌ها را برای انجام آزمایش به‌دست‌آورد.

ترومبوآمبولی (آمبولی لختهٔ خون)، آمبولی کلسترول، آمبولی چربی، آمبولی هوا، آمبولی عفونی، آمبولی جسم خارجی و آمبولی مایع آمنیوتیک.

آمنیوتیک یا بررسی فعالیت آنزیم در آمنیوسیتهای کشت شده.

مایع آمنیوتیک امکان حرکات آزادانه جنین را در مراحل بعدی بارداری می‌دهد و همچنین با کاهش خطر آسیب از بیرون از آن محافظت می‌کند. این مایع حاوی کمتر از دو درصد مواد جامد، متشکل از اوره و سایر مواد استخراجی، نمک‌های معدنی، مقدار کمی پروتئین و اغلب مقداری شکر است. دیده‌شدن بقایای اپیدرم و موها در میان محتویات مجرای گوارش جنین نشان‌دهندهٔ این واقعیت است که مقداری از آمنیوی مایع توسط جنین بلعیده می‌شود.

دیسپلازی اسکلتی یا کوتاهی بدن. در این شرایط حفره قفسه سینه به اندازه کافی برای قرار دادن تمام اندام‌های جنین بزرگ نیست و باعث محدود شدن نای و مری می‌شود و اجازه نمی‌دهد جنین مقدار مناسب مایع آمنیوتیک را ببلعد.