بیان ژن
معنی کلمه بیان ژن در دانشنامه عمومی
ژن ها توالی های کشیده شده ای از DNA است که اطلاعات ژنتیکی را در خود نگهداری می کند که به وسیله کدهای ژنتیکی ذخیره شده اند. هر مولکول DNA شامل دو رشته است که هر کدام دو سر ۳’، ۵’ دارند. مناطق کدینگ شامل اطلاعات ژنتیکی هستند و قسمت های که اطلاعات ژنتیکی ندارند در تولید RNAها کمک می کنند. تولید یک کپی RNA از روی DNA را مرحله رونویسی می نامیم، این فرایند به وسیلهٔ RNA polymerase انجام می شود که در هر لحظه یک نوکلئوتید RNA را به رشتهٔ RNA در حال تولید، اضافه می کند. رشتهٔ RNA تولید شده مکمل رشتهٔ DNA ایست که از روی آن رونویسی انجام شده تنها با این تفاوت که در آن در مقابل باز آدنین ( A ) ، به جای تیمین ( T ) از یوراسیل ( U ) استفاده می شود. عمل رونویسی در پروکاریوت ها به وسیله یک پلی مراز انجام می شود اما در یوکاریوت ها این عمل به وسیله سه RNA پلی مراز مختلف صورت می گیرد که پلی مراز اول برای رونویسی ژن های rRNA است و پلی مراز دوم برای رونویسی ژن های mRNA و برخی RNA های کوچک استفاده می شود و پلیمراز سوم در رونویسی ژن های tRNA و برخی RNA های کوچک کاربرد دارد. عمل رونویسی پس از رسیدن به یک توالی مشخص ( توالی پایان ) خاتمه می یابد.
معنی کلمه بیان ژن در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه بیان ژن
سایر مطالعات وابسته نیز شواهدی از تغییرات سیناپسی و از بین رفتن آنها در پیری مغز را آشکار نمودهاست. تغییرات در بیان ژن، سطوح پروتئینها را در مسیرهای عصبی مختلف تغییر میدهد که در اختلال عملکرد یا از دست دادن تماس سیناپسی بسیار مشهود است. این اختلال بر بسیاری از ساختارهای مغز تأثیر میگذارد و تأثیر قابل توجهی بر نورونهای بازدارنده دارد که منجر به کاهش سطح انتقال عصبی و به دنبال آن زوال شناختی و بیماری میشود.
به این صورت که آرانای پیامرسان نابالغ قسمتهایی از رشتهٔ خود را که رونوشت قسمتهایی در دیانای به نام اینترون هستند حذف میکند و باقیماندهٔ قسمتها که اگزون نام دارند، به همدیگر متصل میشوند (البته این اتصال، ترتیب و نظم خاصی ندارد و میتواند همهٔ اگزونها متصل شوند یا اینکه برخی از اگزونها هم حذف شوند و باقی اگزونها آرانای پیامرسان بالغ را تشکیل بدهند و این باعث تفاوت در نتیجهٔ بیان ژن خواهد بود)
بیوانفورماتیک رشتهای از مرتبط با زیستشناسی مولکولی است که شامل تکنیکهای محاسباتی و آماری است و میتواند در مطالعات مغز انسان بهویژه در زمینههای بیان ژن و پروتئین مورد استفاده قرار گیرد. این رشته توانسته توالی ژنوم بسیاری از موجودات را شناسایی کند و درک بیشتر از ساختار مغز به محققان بدهد. بیوانفورماتیک، مطالعات ژنومیک، ژنومیک عملکردی، حاشیهنویسی دیانای، فناوریهای رونویسی و شناسایی ژنها امکان پژوهش بیشتر بر روی مغز را فراهم آورد و باعث شد مکان و عملکرد بسیاری از ژنها مغز مورد بررسی قرار گیرد.
تا سال ۲۰۱۷، کمتر از ۲۰۰۰۰ ژن کد کننده پروتئین در انسان بیان شد بود، و حدود ۴۰۰ مورد از این ژنها، مختص مغز تشخیص داده شدند. دادههایی که در مورد بیان ژن در مغز ارائه شدهاست به تحقیقات بیشتر در مورد تعدادی از اختلالات کمک کردهاست. به عنوان مثال، استفاده طولانی مدت از الکل، بیان ژنِ تغییر یافته و تغییرات خاص سلولی در مغز را نشان دادهاست که ممکن است به اختلال مصرف الکل وابستگی داشته باشد. این تغییرات در ترنسکریپتومیکس سیناپسی در قشر جلوی مغز مشاهده شدهاست و به عنوان عاملی برای وابستگی به الکل و همچنین سایر سوءمصرفهای مواد دیده میشود.
هورمونهای استرادیول و پروژسترون بیان ژنی تولیدِ آمفیرگولین را جهت رشد مجاری شیری پستانها تحریک میکنند.
در یوکاریوتهای چند سلولی، سلولها در اندامها و بافتهای مختلف الگوهای مختلف بیان ژن را دارند و بنابراین مجموعههای مختلفی از آنزیمها (معروف به ایزوزیمها) را برای واکنشهای متابولیکی در دسترس دارند که مکانیزمی را برای تنظیم متابولیسم کلی ارگانیسم فراهم میکند. به عنوان مثال، هگزوکیناز، اولین آنزیم در مسیر گلیکولیز، دارای فرم خاصی به نام گلوکوکیناز است که در کبد و پانکراس بیان میشود و میل کمتری به گلوکز دارد اما نسبت به غلظت گلوکز حساسیت بیشتری دارد. این آنزیم در حس کردن قند خون و تنظیم تولید انسولین نقش دارد.
آنزیم انولاز ۱ در سرم کودکان مبتلا به آرتریت ایدیوپاتیک جوانان یافت شدهاست. همچنین این آنزیم در انسفالوپاتی هاشیموتو و موارد شدید آسم، نقش یک اتوآنتیژن را ایفا میکند و در بیماری بهجت نیز یک آنتیژنِ هدف، برای آنتیبادیهای ضد سلولهای اندوتلیال است. در مبتلایان به قوز قرنیه مشاهده است که بیان ژنی این آنزیم در اپیتلیوم قرنیه کاهش یافتهاست.
محاسبات تکاملی از نوعی جستجوی بهینهسازی استفاده میکند. برای مثال، آنها ممکن است با جمعیت موجودات زنده (حدس) شروع شود و سپس به آنها اجازه میدهد تغییر یابند و ترکیب شوند، و انتخاب تنها اصلح برای زنده ماندن هر نسل (پالایش حدس) اتفاق بیفتد. الگوریتمهای تکاملی کلاسیک شامل الگوریتمهای ژنتیک، برنامهنویسی بیان ژن و برنامهنویسی ژنتیکی است. * همچنین، فرایندهای جستجوی توزیع شده میتوانند از طریق الگوریتمهای هوش ازدحام هماهنگ شوند. دو الگوریتم محبوب ازدحام مورد استفاده در بهینهسازی ازدحام ذرات (با الهام از هجوم پرندگان) و بهینهسازی کلنی مورچهها (با الهام از مسیرهای مورچه ای) است.