معنی کلمه ال‌ئی‌دی در دانشنامه عمومی
ال ئی دی ها به عنوان یک قطعه الکترونیکی کاربردی در سال ۱۹۶۲ ظهور کردند، و فقط می توانستند نور فروسرخ ضعیفی از خود تابش کند. از ال ئی دی های فروسرخ در کنترل از راه دور افزاره های الکترونیکی مصرفی مانند تلویزیون ها استفاده گردید. اولین ال ئی دی های با نور مرئی بسیار ضعیف بوده و فقط محدود به رنگ قرمز بودند. امروزه ال ئی دی هایی با خروجی های بالا و در کل طیف نور مرئی، فرابنفش، و امواج فروسرخ موجود هستند.
ال ئی دی های اولیه اغلب به عنوان لامپ های نشانگر، جایگزینی برای لامپ های رشته ای کوچک و در نمایشگرهای هفت بخشی استفاده می شدند. تحولات اخیر ال ئی دی های سفید با نور بالا و مناسب برای روشنایی اتاق و فضای باز تولید کرده اند. اختراع ال ئی دی ها منجر به اختراع نمایشگرها و حسگرهای جدید شده است، و نرخ بالای کلیدزنی آنها در فناوری ارتباطات پیشرفته مفید است.
ال ئی دی ها نسبت به لامپ های رشته ای مزایای فراوانی دارند، از جمله: مصرف انرژی کمتر، عمر بالاتر، استحکام فیزیکی بالاتر، اندازه کوچکتر، و کلیدزنی سریع تر. ال ئی دی ها همچنین در کاربردهای متنوعی استفاده می شوند، از جمله: لامپ هواپیماها، لامپ های ریسه ای، چراغ جلوی خودروها، تبلیغات، نورپردازی های عمومی، چراغ های راهنمایی، فلش دوربین ها، لامپ های پرورش گیاه، و تجهیزات پزشکی.
برخلاف لیزر، نوری که از ال ئی دی تابش می شود نه از نظر طیفی همدوس است و نه حتی خیلی مونوکرومیک است. با این حال، طیف آن به اندازه کافی باریک است که در چشم انسان به عنوان یک رنگ خالص ( اشباع ) ظاهر می شود. همچنین برخلاف اکثر لیزرها، تابش آن از نظر مکانی همدوس نیست، بنابراین نمی تواند به روشنایی های بسیار زیاد مشخصه لیزرها نزدیک شود.
