آب و علف
جملاتی از کاربرد کلمه آب و علف
ز آخور دور شو، گر خرشوی، خرگور شو، باری، که نه آب و علف خواهی و نه جل، نه رسن بینی
گرچه بد معلوم از اول کان بهایم سیرتان صورتی بودند و بد مقصودشان آب و علف
به جایی گزین رزمگاه استوار به آب و علف راه نزدیک وخوار
آب و هوای این سرزمین، اقلیم بیابانی است. تفاوت دمای شب و روز زیاد است. بیشتر زمین‌های آن را ریگستان تشکیل می‌دهد. اما حدود ۷۵ درصد از این وسعت را بیابان‌های خشک و بی‌آب و علف پوشانده‌اند. سه صحرای بزرگ «صحرای نفوذ»، «بیابان دهنا» و «ربع‌الخالی» مهم‌ترین کویرهای عربستان هستند.
سرخ‌پوستان پوئبلو در نواحی مرتفع و بی آب و علف جنوب غربی قاره آمریکای شمالی، زندگی می‌کردند. بین سال‌های ۱۰۵۰ و ۱۳۰۰ میلادی، آن‌ها روستاهایی با خانه‌های چند طبقه به نام پوئبلو ساختند. بعضی از پوئبلوها دارای ۲۰۰ اتاق بودند. مردان آناسازی در اتاق‌های زیرزمینی به نام کیوا مراسم مذهبی خود را برگزار می‌کردند. آناسازی‌ها مردمی کشاورز بودند و هنرهای دستی تخصص داشتند. سرخ‌پوستان پوئبلوی ساکن ایالتهای آریزونا و نیومکزیکو، از اعقاب آنان هستند.
تا چند به غفلت کنی این آب و علف صرف؟ سرمایه مشک است درین دشت گیاهی
حیف است که باز حرص وادارد بر آب و علف مثال حیوانم
پیش سگ آهو نکند جان تلف تا شکمش نیست پر آب و علف
مگر یک سال نوبت هَری بود، به فصلِ بهار به بادغِیس بود، که بادغِیس خرّم‌ترین چراخوارهای خراسان و عراق است. قریبِ هزار ناو هست پر آب و علف، که هر یکی لشکری را تمام باشد.
عیش سازان و شراب و لب کشت چشم عارف نه بر آب و علف است
بارش مزرعه فقر و فنا آتش خرمن آب و علفیم
پرویز جاهد، منتقد سینما دربارهٔ این فیلم می‌گوید: «تن تن به انتظارات نسلی که با کتاب‌های تن‌تن و انیمیشن‌های او بزرگ شده‌اند، جواب نمی‌دهد، اما برای تماشاگرانی که بدون هیچ پیش‌آگاهی یا نوستالژی و خاطره‌ای از این چهره آیکونیک دنیای انیمیشن و کتاب‌های مصور به دیدن این فیلم می‌روند، نه تنها راضی‌کننده بلکه وجدآور است». او همچنین معتقد است: «فیلم تا جایی که تن‌تن به همراه کاپیتان با قایق از دست سکرین می‌گریزند و با هواپیمای کوچک او خود را به صحرای خشک و بی آب و علف مراکش می‌رسانند، خوب پرداخت شده و به اندازه کافی سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز است اما از آن به بعد انرژی و تحرک خود را از دست می‌دهد و خسته‌کننده می‌شود.
سر رفته در دوش را، چون کشف برآرد گهی بهر آب و علف
شتر از جانورانی است که با محیط‌های خشک و بی‌آب و علف و صحرا سازگار شده و می‌تواند آب و هوای گرم و خشک، بی‌آبی و کم‌خوراکی را تحمل کند. این جانور می‌تواند در بیابان زندگی کند و علاوه بر علف‌ها از بوته‌ها و درختچه‌های گوناگون صحرایی و کویری و حتی از بوته‌های تلخ، شور و خاردار تغذیه کند.