آب حیوان

سودای آب حیوان بیم زیان ندارد عمر سبک عنان را صرف مدام گردان

سودای تو در جوی جان چون آب حیوان می‌رود آب حیات از عشق تو در جوی جویان می‌رود

آب حیوان: تابش انوار و تجلیات الهی را گویند.

آب حیات، آب حیوان یا اکسیر حیات، آب یا معجونی افسانه‌ای است که بعضی آن را شفابخش و بعضی از افسانه‌ها نیز، آن را مایعی نامیدند که مرگ انسان را به تأخیر می‌اندازد. اما اکثر افسانه‌ها آب حیات را مایع جاویدساز می‌نامند. این مایع در چشمه‌ای می‌جوشد که مکان آن را در ظلمات دانسته‌اند.

همچون سکندر مدتی در ظلمت آوردم بسر تا ناگهان همچون خضر نزد آب حیوان آمدم

در تکلم لعل شیرینت چو می شد درفشان چشمه های آب حیوان از دهان می آمدت

عجب مدفون که از جوی زرش دهقان چو بگشاید ز خاک آرد برون گویی خواص آب حیوان را

آب حیوان به مَثل از می ما یک جامی است حوض کوثر چه بود جرعهٔ پیمانهٔ ماست

بر این آب غیرت بد آب حیوان بر این حوض رشک آورد حوض کوثر

آب حیوان که خضر زندهٔ جاویداز اواست هست یکقطره ای از چشمهٔ جانپرور عشق

ما تشنگان را سیل غم از سر گذشت ای آب حیوان قطره یی از جوی تو

در جهان هم صلح و هم پیکار عشق آب حیوان تیغ جوهر دار عشق