آرامش جان

آرامش جان من آرام روان من روشن بتو چشم من شادان بتو جان من

مایۀ رامش و آرامش جانست این نام که درو از پی دل مایۀ ارام نهاد

به قرآن که وحی مبین خداست ولای وی آرامش جان مااست

از مائدهٔ جود تو آسایش جسمست وز فایدهٔ لفظ تو آرامش جانست

جنگش همه با کافر و با دشمن دینست شغلش همه با رامش و آرامش جان باد

ای میر ملیحان و مهان شیی الله وی راحت و آرامش جان شیی الله

مژده ای دل مر ترا کآرامش جان می‌رسد خَه خَه ای جان زنده شو چون بوی جانان می‌رسد

سیماب تنی کز رم برق ست نهادش گردیده مرا مایه آرامش جان های

آمد به برم یار و چه زیبا آمد! آرامش جان ناشکیبا آمد

آرایش دل باشد پیدا شدن این آرامش جان باشد پنهان شدن آن