آکور

در موسیقی کلاسیک قرن نوزدهم آکورد هفت عموماً عالی‌ترین حد در مطبوعیت یک آکورد بود. نت‌های نهم و یازدهم به طور نامحسوس برای تقویت آکورد در حدِ آپاژیاتور مورد استفاده قرار می‌گرفت. همچنین از فاصله‌های نهم، یازدهم و سیزدهم در وضعیتی نزدیک استفاده می‌شد و از فواصل باز اجتناب می‌شود.

آکورد هفت نمایان شاید مهمترین «آکورد هفت» باشد. این اولین آکورد هفت بود که به‌صورت منظم در موسیقی کلاسیک ظاهر شد و تقریباً آکورد هفت نمایان، به اندازهٔ آکورد نمایان یافت می‌شود. عملکردِ نقش آکورد در آکوردهای نمایان، گرایش شدید به حل روی تونیک دارد.

ساختار هر یک از درجات و کیفیت آکوردها بر اساس هارمونیک‌ها و با تمام نت‌های متعلق به گام است. در جدول زیر شماره‌گذاری بر اساس فواصل نسبت به نت پایه در گام ماژور است.

سال ۱۹۲۱، آرتور سی ویناگراس کروموپیانو را پیشنهاد کرد. این ساز مانند پیانوی بزرگ، اما طراحی شده برای نمایش «آکورد» ساخته شده از نورهای رنگی است.

کادانس یا خاتمه، از پشت سر هم قرار گرفتنِ آکوردهایی برای پایانِ یک قطعه است و برای بیان حالاتی چون: پایانِ قطعی، توقفِ موقت و انتظار استفاده می‌شود. کادانس‌های اصلی بدین شرح است:

آکورد آلتره درجه گام را تغییر نمی‌دهد و در هارمونی، برای تقویت پیوند با آکورد بعدی است که با حل آن، تأثیری مطلوب در شنونده دارد. کاربرد دیگر «آکورد آلتره» یا «آلتراسیون» در گام، تغییر آکورد مینور یا ماژور به آکورد کاسته یا افزوده یا به عنوان «آکورد واسطه»، برای مدولاسیون است.

بخش گسترش (م. ۱۵۴)[پ]، مانند بقیهٔ موومان، توصیفی است از تنش‌های هارمونیک و ریتمیک با آکوردهای نامطبوع و پاساژهای طولانی از ریتم، که با همگام‌سازی مشخص می‌شود. پس از واریاسیون‌های تماتیک و کنترپوانتیک، موسیقی در نهایت به یک پاساژ ۳۲ میزانی (م. ۲۷۹–۲۴۸) از آکوردهای اسفورتساندو، شامل الگوهای پایین‌روندهٔ ۲ ضربی، ۳ ضربی و کوبنده از آکوردهای ناخوشایندِ فورته است. مفسران اظهار داشته‌اند که این «طغیانِ خشم … هستهٔ کلِ موومان را تشکیل می‌دهد»، و گفته می‌شود بتهوون هنگام رهبری ارکستر در کریسمس ۱۸۰۴، دچار سراسیمگی و اشتباه شد و نوازندگانِ سردرگم را وادار به توقف و اجرای دوباره کرد.: 64 و پاورقی 

آکوری (به ارمنی: Աքորի) یک روستا در ارمنستان است که در استان لوری واقع شده‌است. آکوری در ۴۹ کیلومتری شمال شرق وانادزور، مرکز استان لوری واقع شده‌است.

یک «آکورد مشترک»، در شش گام حضور دارد، یا به عبارتی دیگر در سه گام ماژور و سه گام مینور، مشترک است. به عنوان مثال: «آکورد دو ماژور» در دو ماژور، سل ماژور و فا ماژور، همچنین در ر مینور، لا مینور و می مینور وجود دارد.

اولین اشاره به آواز استونیایی مربوط به ساکسو گراماتیکوس بوده‌است، ساکسو از رزمندگان استونیایی صحبت می‌کند که شبانه در حالی که منتظر نبرد بودند آواز می‌خواندند. سازهای بادی سنتی که توسط چوپان‌ها ساخته و نواخته می‌شد مدتی رواج داشت، از دیگر سازهای موسیقی فولکلور استونی می‌توان از زیتر و آکوردئون اشاره کرد.