دشتان

معنی کلمه دشتان در لغت نامه دهخدا

دشتان. [ دَ ] ( ص ) حایض و زنی که خون حیض از وی آید. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( از آنندراج ). || ( اِ ) حیض و مسمغند. ( ناظم الاطباء ).

(دَ ) [ په . ] (ص . ) حالت زنی که دچار عادت ماهانه باشد، حایض .

حایض، زنی که درحالت حیض وبی نمازی است، حیض
حایض و زنی که خون حیض از وی آید .

{menstruation} [پزشکی] خروج طبیعی و دوره ای خون و بافت های مخاطی از زهدان ناباردار متـ . قاعدگی

حالت زنی که دچار عادت ماهانه باشد، حایض.

شهر بگذار بدیشان و به دشتان شو دشت خالی به چون شهره پر از گرگان

بیوک و دغد عروس است و بکر دوشیزه چنانکه حایض دشتان و قابله پازاج

ز چه، زن اندر نفاس و نیز دشتان حائض است وحم را میدان کرایش قیمت هر چیز اخش