درغوش

معنی کلمه درغوش در لغت نامه دهخدا

درغوش. [ دَ ] ( اِ ) درویش. نیازمند. محتاج. تهیدست. رجوع به درویش و درغویش شود.

معنی کلمه درغوش در فرهنگ معین

(دَ ) (ص . اِ. ) درویش ، نیازمند، محتاج ، تهیدست .

معنی کلمه درغوش در فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) نیازمند محتاج تهیدست

معنی کلمه درغوش در ویکی واژه

درویش، نیازمند، محتاج، تهیدست.

جملاتی از کاربرد کلمه درغوش

و شاعردوست عظیم بود. استاد رشیدی و امیر عمعق و نجیبی فرغانی و نجار ساغرجی و علی بانیذی و پسر درغوش و پسر اسفراینی و علی سپهری در خدمت او صلتهای گران یافتند و تشریفهای شگرف ستدند. و امیر عمعق امیر الشعراء بود و از آن دولت حظی تمام گرفته و تجملی قوی یافته چون غلامان ترک و کنیزکان خوب و اسبان راهوار و ساختهای زر و جامهای فاخر و ناطق و صامت فراوان. و در مجلس پادشاه عظیم محترم بود به ضرورت دیگر شعرا را خدمت او همی بایست کردن. و از استاد رشیدی همان طمع می‌داشت که از دیگران و وفا نمی‌شد.
اما اسامی آل خاقان باقی ماند به لؤلؤِی و کلابی و نجیبی فرغانی و عمعق بخاری و رشیدی سمرقندی و نجار ساغرجی و علی بانیذی و پسر درغوش و علی سپهری و جوهری و سغدی و پسر تیشه و علی شطرنجی.