الکترولیز
معنی کلمه الکترولیز در فرهنگ عمید
معنی کلمه الکترولیز در فرهنگ فارسی
معنی کلمه الکترولیز در دانشنامه آزاد فارسی
ازبین بردن دایم موهای زاید، با جریان برق به وسیلۀ سوزن الکترولیتیک. در صورت عمل افراد باتجربه بسیار مؤثر است. هرچند خطر رشد دوباره یا باقی ماندن جای زخم نیز وجود دارد. نتایج این روش به کندی ظاهر می شوند و بنابراین، مدت درمان طولانی و هزینۀ آن گزاف است.
الکترولیز (باستان شناسی). الکترولیز (باستان شناسی)(electrolysis)
(یا: برق کافت؛ تجزیۀ برقی) در حفاظت باستان شناختی، فرآیند تمیز کاری، به ویژه تمیزکردن مواد و اشیائی حاصل از باستان شناسی زیرآبی؛ این فرآیند ایجاب می کند که شیء در محلولی شیمیایی فرو برده شود و جریان برق ضعیفی از میان آن و یک شباک فلزی که احاطه اش کرده است بگذرد. نمک های خورنده (یا فرساینده) به آهستگی از شیء (کاتُد) به سمت شباک (آنُد) حرکت می کنند و موجب می شوند که شیء دست ساخت تمیز شود.
الکترولیز (شیمی). الکترولیز
(یا: برق کافت؛ تجزیۀ برقی) در شیمی نتیجۀ حاصل از عبور جریان برق از محلول (الکترولیت)که منجر به حرکت یون ها به سمت الکترودها می شود. یعنی یون های مثبت (کاتیون) به سمت الکترودهای منفی (کاتد) و یون های منفی (آنیون) به سمت الکترودهای مثبت (آند) حرکت می کنند. در طول الکترولیز، واکنش یون ها با الکترودها موجب ازدست دادن الکترون یا جذب آن می شود، مایکل فارادی شیمی دان انگلیسی کشف کرد که متناسب با عبور جریان، اتم ها یا به صورت گاز آزاد می شوند و یا به صورت جامد بر روی الکترودها رسوب می کنند. برای مثال وقتی آب اسیدی شده الکترولیز می شود، یون های هیدروژن(H+) موجود بر روی کاتد برای تشکیل گاز هیدروژن، الکترون می گیرند و یون های هیدروکسید (OH-) تشکیل شده بر روی آند برای پدیدآوردن گاز اکسیژن و آب، الکترون ازدست می دهند. یکی از موارد استفاده الکترولیز، آبکاری است که در آن الکترولیت، یک محلول نمکی مثل نیترات نقره (AgNO۳) است و شیئی که عمل آبکاری بر روی آن انجام می شود الکترود منفی است، بنابر این یون های نقره را جذب می کند (Ag+). الکترولیز در بسیاری از فرآیندهای صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. ازجمله آبکاری فلزات برای ماشین آلات و کشتی ها و همچنین تصفیۀ بوکسیت (هیدروکسید آلومینیوم). این کار پایه و اصول بسیاری از روش های تجزیه الکتروشیمیایی را تشکیل می دهد.
معنی کلمه الکترولیز در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه الکترولیز
در ایستگاه فضایی بین‌المللی، نظارت بر فشار هوا، میزان اکسیژن، آب، و اطفاء حریق توسط «سامانه کنترل محیط و پشتیبانی زندگی» انجام می‌گیرد. کنترل هوای قابل تنفس (اتمسفر) داخل ایستگاه فضایی بین‌المللی مهم‌ترین وظیفه این سامانه‌است. وظیفه تولید اکسیژن در ایستگاه به عهده دستگاهی موسوم به الکترون است. الکترون نه تنها هوای درون ایستگاه را تصفیه می‌کند، بلکه با روش الکترولیز اکسیژن و هیدروژن را از آب مصرف‌شده در ایستگاه جدا کرده، اکسیژن را به اتمسفر ایستگاه برمی‌گرداند و هیدروژن را در فضا تخلیه می‌نماید. روش اصلی تصفیه هوای داخل ایستگاه در دستگاه الکترون، استفاده فیلترهایی مجهز به زغال فعال است.
در صنعت برای تولید هیدروژن از گاز طبیعی بهره می‌برند و کمتر به الکترولیز آب روی می‌آورند. بیشتر هیدروژن تولیدی در نزدیکی محل تولید، در فرایند سوخت سنگواره‌ای (مانند کراکینگ) و تولید آمونیاک برای ساخت کود شیمیایی، مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. امروزه دانشمندان در تلاش‌اند تا جلبک‌های سبز را در تولید هیدروژن به‌کار ببندند.
هیدروژن از راه‌های گوناگون به‌دست می‌آید، گذر بخار از روی کربن داغ، تجزیه هیدروکربن به‌وسیلهٔ حرارت، واکنش هیدروکسید سدیم یا پتاسیم بر آلومینیوم، الکترولیز آب یا از جابجایی آن در اسیدها توسط فلزات خاص.
پارامترهای آزمایش الکتریکی پالس معمولاً شامل پیک جریان ، چرخه کار، فرکانس و جریان موثر است. جریان حداکثر تنظی جریان یا پتانسیل آبکاری است. پالس الکترولیز می تواند به بهبود کیفیت الکتریکی کمک کند و باعث ایجاد تنش داخلی در هنگام رسوب سریع شود. ترکیبی از چرخه کار کوتاه و فرکانس بالا می تواند ترک های سطحی را کاهش دهد. با این حال، برای حفظ جریان فعلی یا پتانسیل ثابت، ممکن است یک منبع تغذیه با عملکرد بالا برای ارائه پیک جریان و تغییر سریع مورد نیاز باشد. یکی دیگر از مشکلات رایج پالس آبکاری این است که مواد آندها می توانند در طول آبکاری الکتریکی معکوس ، پوشیده شوند ، مخصوصا برای الکترود ها هزینه بالا بوده و برخی ، مانند پلاتین ممکن است آلوده شوند.
تولید آب هیدروژنه از طریق الکترولیز (برق کافت) است.
آمونیوم پرسولفات از طریق الکترولیز محلول سرد و غلیظ آمونیوم سولفات در اسید سولفوریک با چگالی جریان بالا تولید می‌شود. این روش برای اولین بار توسط هیو مارشال در سال ۱۸۹۱ معرفی شد.
اول الکترولیز آب در صورت ارزان بودن انرژی الکتریکی
وی بر روی برق‌کافت نمک‌های اسیدهای چرب و دیگر اسیدها کار کرد (الکترولیز کلبه) همچنین واکنش اشمیت-کولب از دیگر موفقیت‌های او است.
در برخی کاربردهای خاص که به آهن خالص نیاز است می‌توان آن را در آزمایشگاه در مقادیر کم از طریق کاهش اکسید خالص یا هیدروکسید آن با هیدروژن تولید کرد، یا می‌توان پنتاکربونیل آهن را تا ۲۵۰ درجه سلسیوس گرم کرد تا تجزیه شده و آهن خالص پودری ایجاد گردد. روش دیگر الکترولیز کلرید آهن بر روی کاتد آهنی است.