آژیده

تن‌ها ز تف تیغ تفتیده چون تنور سرها ز زخم‌گرز آژیده چون سفن

بی‌او دل از خروشم تفتیده چون تنور بی‌او رخ از خراشم آژیده چون سفن

که آژیدهاک است بی رحم و باک نموده همه مادیک مشت خاک

البرزکوه با همه برز و همه شکوه چون سنگریزه‌ایست کش آژیده در سُمست

آژیده مقدم، در مقاله ای که در آن، سعی در رمزگشایی این خطوط داشت، دبیره‌های نیاایلامی، ایلامی باستان و دبیره‌های مکشوفه در جیرفت را با یکدیگر مرتبط می‌داند.

ملاف باقلمی ای لباس آژیده بر وی کار چو افتاد بخیه ات یکسر

تو نقشی کز اتو خواهی بخلعتهای آژیده بناخن میتوان کردن چرا چندین همی سوزی