آنتیک

ژاله آموزگار یگانه (زادهٔ ۱۲ آذر ۱۳۱۸ در خوی) پژوهشگر ایرانی فرهنگ و زبان‌های باستانی است. او دکتری زبان‌های باستانی (به‌طور دقیق‌تر، زبان‌های ایرانی و ادبیات مزدیسنی) از دانشگاه سوربن دارد و بیش از ۳۰ سال در دانشگاه تهران تدریس کرده است. وی عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. او دارندهٔ نشان لژیون دونور از دولت فرانسه است. آموزگار همچنین عضو هیئت تحریریه چند مجلهٔ ایران‌شناسی مانند مجلهٔ پرسیکا آنتیکوا و مجلهٔ پژوهشنامه ایران باستان است.

ز آثار آنتیک و خط کهن نیاورده نگذاشتم یک سخن

آنتیکولی کورادو ۱۶٫۳ کیلومترمربع مساحت و ۹۳۲ نفر جمعیت دارد و ۵۰۸ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است.

تصویربرداری امروزی و دقیق از این سازوکار نشان داد که دستگاه دارای ۳۷ چرخ‌دنده است که به دستگاه اجازه می‌داد تا بتواند به رصد حرکات ماه و خورشید از طریق زودیاک بپردازد. سازوکار آنتیکیترا همچنین قادر به پیش‌بینی گِرِفت‌ها و الگوبرداری از مدار نامنظم ماه بود. این فرضیه مطرح است که ابرخس منجم برجسته در دو قرن پیش از میلاد مسیح در روند بررسی سرعت اوج و حضیض ماه از این دستگاه نیز کمک گرفته باشد. به استثنای استفادهٔ نجومی از این سازوکار، از دستگاه به عنوان شمارشگر چرخهٔ ۴ سالهٔ بازی‌های المپیک باستان و المپیاد هم استفاده می‌شده‌است.

متأسفانه در سال‌های اخیر، پینانوبیلی، به دلیل ماهیگیری بیش از اندازه و آلودگی محیط زیست، با خطر انقراض مواجه شده‌اند و این زوال موجب شده این صنعت کوچک اما باشکوه ابریشم دریایی، تقریباً ناپدید شده‌است و این هنر فقط توسط زنان جزایر سنت‌آنتیکو در ساردینیا حفظ شده‌است.

بر روی دیوار بر روی سقف آینه کاری طرح‌ها و گونه‌های مختلفی دارد که شامل: آینه کاری جورچین آینه کاری لوزی آینه کاری مدرن آینه کاری کلاسیک آینه کاری گل و بوته آینه کاری هندسی آینه کاری آنتیک آینه کاری حجمی و آینه کاری کهنه‌کاری می‌شوند.

ماشین آنتیکیترا یک رایانهٔ آنالوگ باستانی مربوط به عصر هلنیستی و اوایل قرن یکم پیش از میلاد مسیح است. این دستگاه به منظور انجام محاسبات مربوط به اخترشناسی و گرفت طراحی شده‌است. ماشین آنتیکیترا به عنوان قدیمی‌ترین نمونه دستگاهی که در آن چرخ‌دنده به کار رفته‌است شناخته می‌شود، اجزای فلزی آن از نقره ساخته شده و ابعادی در حد یک جعبه کفش را دارا می‌باشد و گاهی از آن با عنوان نخستین رایانه آنالوگ نام برده می‌شود. اگر چه این دستگاه در اکتبر سال ۱۹۰۰ میلادی توسط یک گروه یونانی از یک کشتی غرق شده در اطراف جزیره آنتیکیترا کشف شد، اما تا دهه ۱۹۷۰ میلادی که این دستگاه به وسیله تکنولوژی پرتوی ایکس اسکن نشده بود اهمیت و پیچیدگی آن پوشیده بود و تحقیقات همچنان بر روی آن ادامه دارد.

آتیک که در جنوب یونان قرار دارد، مساحتی معادل ۳٬۸۰۸ کیلومتر مربع دارد. استان آتیک، علاوه بر آتن شهرهای پیره، الوسیس، مگار، لوریوم، ماراتون و هم‌چنین قسمت کوچکی از شبه جزیرهٔ پلپونز و جزایر سالامیس، اژه، پروس، هیدرا، اسپتسس، کیتیرا و آنتیکیترا را در بر می‌گیرد.