امیرنشین

معنی کلمه امیرنشین در لغت نامه دهخدا

امیرنشین. [ اَ ن ِ ] ( اِ مرکب ) مرکز حکومت امیر. شهری که امیر در آنجا حکومت میکند.

معنی کلمه امیرنشین در فرهنگ فارسی

مرکز حکومت امیر

معنی کلمه امیرنشین در فرهنگستان زبان و ادب

{emirate} [باستان شناسی، علوم سیاسی و روابط بین الملل] کشوری که یک امیر بر آن حکومت می کند متـ . شیخ نشین sheikhdom

معنی کلمه امیرنشین در ویکی واژه

کشوری که یک امیر بر آن حکومت می‌کند

جملاتی از کاربرد کلمه امیرنشین

امیرنشین اَردَلان حکومتی در شمال غرب ایران در دوران ملوک‌الطوایفی بوده است که ۷۰۰ سال (از ۱۱۶۸–۱۸۶۷ میلادی) در بخش هایی از مناطق کردنشین حکومت کرده است. در تاریخ کردها از سلسله امیران محلی که حاکمیت در ک‍‍‍ُردستان جنوبی و بخشی از کُردستان شمالی، و مرکزیت منطقه جزیره را از قرن هفتم هجری قمری به عهده داشته‌اند، با عنوان حکام اردلان یاد شده‌است. دارالملک یا کرسی آن موصل بوده، اردلان همچنین نام طایفه‌ای است که این حاکمان به آن تعلق داشتند زبان اکثر مردم منطقه اردلان، گویش اردلانی که جز زبان کُردی شاخه کُردی مرکزی می باشد و اقلیت از ساکنان منطقه اردلان نیز به زبان گورانی(گویش هورامی) تکلم می کنند.[نیازمند منبع]
دو پیشامد سبب وقفه در تحصیل محمد نوجوان شد، یکی وفات ملا عبدالرزاق ابرقویی بود که محمد نوجوان را در مرگ استاد خود سوگوار کرد و دیگر وفات شاه طهماسب یکم صفوی و به پادشاهی رسیدن شاه اسماعیل دوم صفوی که سبب ناامنی ایران از جمله شیراز گشت، و ابراهیم قوام از بیم جان خانوادهٔ خود را از شیراز به امیرنشین‌های جنوب خلیج فارس کوچاند.
این شهر طی فتح شامات توسط اعراب مسلمان در قرن ۷ میلادی تصرف شد اما در اواخر ۱۰ میلادی امپراتوری بیزانس بار دیگر موفق به بازپس‌گیری آن شد. با این حال این شهر در ژوئیه ۱۰۶۸ توسط نیروهای امیرنشین حلب فتح شد. تلاش موفق اما کوتاه‌مدت امپراتوری بیزانس در بازپس‌گیری این شهر دفاعی در سایه نخستین جنگ صلیبی قرار گرفت و نیرهای صلیبی موفق به فتح آن شدند و مبدل به قلمرویی از قلمروی شاهزاده‌نشین انطاکیه گشت.
شهر «ابوظبی» پایتخت کشور امارات متحدهٔ عربی است و در سال ۲۰۰۹ با پیشی گرفتن از نیویورک و پاریس به عنوان دومین شهر گران جهان برای مسافران اعلام شد. ابوظبی در سال ۲۰۰۸ پنجمین شهر گران جهان محسوب می‌شد که یکی از هفت امیرنشین (امارت) می‌باشد: ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، ام‌القوین، رأس‌الخیمه، فجیره.
حکومت اتسز یکی از چندین حکومتهای ترکان در اطراف امپراتوری سلجوقی همانند امیرنشین‌های روم، ازمیر یا دانشمندیان بود که در همان دوره به وجود آمده بودند. اتسز با گرفتن اورشلیم از خلافت تضعیف شده فاطمیان، همراه با شکست بیزانس در سال ۱۰۷۱ در برابر ترکان سلجوقی در ملازگرد، به عنوان یکی از عوامل اصلی جنگ‌های صلیبی ذکر شده‌است، زیرا این حوادث باعث ایجاد احساس در خطر قرار گرفتن مکان‌های مقدس مسیحیان، اروپا و و در مجموع کل مسیحیت گردید.
آنی در دوران حاکمیت منوچهر وضعیتی مطلوب داشت اما پس از مرگ او زمام آن به دست امرایی افتاد که بسیار ناتوان و ضعیف عمل می‌کردند و همین امر سبب شد که مورد تهاجم امرای محلی دیگر قرار گیرد. عدم وجود نیروی نظامی منسجم بارها سبب ویرانی‌های مکرر این شهر به دست امیرنشینهای دیگر شد.
اخسیکت نامی است با ریشهٔ سغدی که در فرهنگ سغدی به شهر سبز همسان شده‌است. برخی پژوهشگران، این واژه را دارای دو بخش اخشی و کت دانسته‌اند و گفته‌اند که بخش نخست واژه‌ای سغدی که از اخشید به معنای سرور گرفته شده‌است و خود ریشه‌ای اوستایی از واژهٔ خشته به معنای توانا دارد و بخش دوم نیز در زبان سغدی، به معنای امیرنشین یا شاه‌نشین می‌دهد.