راه گرفتن

شناسد مرآن دشمنان را که راه گرفتند برخسرو کم سپاه

جملهٔ مردان راه، راه گرفتند پیش زان همه چون کس نماند پس تو که را مانده‌ای

هر گه که به ما راحتیان راه گرفتند لختی دل آن طایفه جستیم و گذشتیم

«قالَ أَ رَأَیْتَ إِذْ أَوَیْنا إِلَی الصَّخْرَةِ» گفت دیدی آن گه که من با پناه سنگ شدم، «فَإِنِّی نَسِیتُ الْحُوتَ» من ماهی را آنجا فراموش کردم، «وَ ما أَنْسانِیهُ إِلَّا الشَّیْطانُ أَنْ أَذْکُرَهُ» و بر من فراموش نکرد که ترا خبر کردمی مگر دیو، «وَ اتَّخَذَ سَبِیلَهُ فِی الْبَحْرِ عَجَباً (۶۳)» و ماهی در آب راه خویش گرفت راه گرفتنی شگفت.

به خون یکدگر باشند ارباب طمع تشنه سگ از راه گرفتن دشمن درویش می‌باشد