آتیه

آتیه در قرن ششم میلادی در زندگی‌نامه ملکه سنت رادگون ذکر شده‌است.

و قال الحسن فی قوله: «هُمْ أُولاءِ عَلی‌ أَثَرِی» یعنی انهم ینتظرون ما آتیهم به من عندک «وَ عَجِلْتُ إِلَیْکَ رَبِّ لِتَرْضی‌» ای لتزداد عنّی رضا.

همچنین این کتاب با نثر فارسیِ نویسنده با نام «معمای هویدا» در سال ۱۳۸۱ در انتشارات آتیه چاپ شد و رادیو آلمان آن را به عنوان کتاب سال انتخاب کرد.

و قال ربیعة بن کعب الاسلمی: کنت ابیت مع رسول اللَّه (ص) فآتیه بوضوئه و حاجته، فقال لی: سل، فقلت: اسئلک مرافقتک فی الجنة، قال: او غیر ذلک، قلت: هو ذلک، قال: «فاعنّی علی نفسک بکثرة السجود».

او در ۱۸ تیر ماه ۱۳۸۸ در سن ۸۷ سالگی در بیمارستان آتیه تهران درگذشت.

«ساجِداً وَ قائِماً» یعنی مصلّیا. و قال ربیعة بن کعب الاسلمیّ: کنت ابیت مع رسول اللَّه (ص) فآتیه بوضوئه و حاجته فقال لی: سل، فقلت: اسئلک مرافقتک فی الجنّة فقال: او غیر ذلک، قلت: هو ذلک، قال: فاعنّی علی نفسک بکثرة السّجود، ای بکثرة الصّلاة.

الهام فلاح (متولد ۱۳۶۲) داستان‌نویس و منتقد ادبی ایرانی است. آثار این نویسنده نامزد و برگزیده رقابت‌های ادبی متعدد شده‌است؛ از جمله در هفتمین دوره جایزه ادبی پروین اعتصامی به خاطر رمان خون‌مردگی به عنوان برگزیده معرفی شده‌است. همچنین به عنوان برگزیده یازدهمین دوره جایزه ادبی جلال آل‌احمد در بخش آتیه داستان ایرانیان معرفی شده‌است.

وَ ما أُرِیدُ أَنْ أُخالِفَکُمْ إِلی‌ ما أَنْهاکُمْ عَنْهُ یعنی لا انهاکم عن شی‌ء ثمّ آتیه.

«وَ لا تُعَذِّبْهُمْ» ای لا تتعبهم فی العمل. و کان بنو اسرائیل عند آل فرعون فی تعب. و نصب و عذاب شدید من قتل الانبیاء و استخدام النساء و کانوا یکلفونهم الاعمال الشاقة من ضرب اللّبن و بناء المدائن و نقل الحجر من غیر اجرة. و فی بعض القصص قال اللَّه عزّ و جل لموسی: «جاهده بنفسک و اخیک و انتما محتسبان بجهاده فانّی لو شئت ان آتیه بجنود لا قبل له بها لفعلت، و لکن لیعلم هذا العبد الضعیف الّذی قد اعجبته قوته و جنوده انّ الفئة القلیلة و لا قلیل منّی تغلب الفئة الکثیرة باذنی» اگر من خواستمی ای موسی بایشان سپاهی فرستادمی که با آن بر نیامدندی و طاقت نداشتندی لکن خواستم که این بنده بیچاره مغرور بقوّت و سپاه خود غرّه شده بداند که سپاه اندک با معونت من به آید و غلبه کند بر سپاه فراوان. همانست که جایی دیگر گفت: «کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ».

۲۲ عضو اصلی هیئت امنای این بنیاد شامل گریگوری پک به عنوان رئیس، سیدنی پوآتیه به عنوان معاون رئیس و همچنین فرانسیس فورد کوپولا، آرتور شلسینگر، جونیور، جک والنتی و دیگر نمایندگان از هنر و دانشگاه می‌شود.

شهر آتیه‌نو (به روسی: Αθιενου) در ناحیه لارناکا در کشور قبرس واقع شده‌است. جمعیت این شهر ۴٫۴۴۷ نفر است.

آتیه نام یک مجموعهٔ تلویزیونی به کارگردانی رضا صفایی است که در سال ۱۳۷۴ تولید و از شبکه ۱ پخش گردید.

تاریخ آتیه مملو از بسیاری از وقایع جنگ و ویرانی است. رمی‌ها این روستا را ویران کرده‌اند. در قرن سوم نیز آتیه بعنوان «شهر ویران» نامیده شده‌است.

نه خبر از آتیه نه ماضیش زود کشیدند بر قاضیش

ای دوست کلاه خویش را قاضی کن در آتیه کار بهتر از ماضی کن

تعداد اندکی از زنانی هستند که در سطحی برابر با آیت‌الله‌ها هستند اما به آنها آیت‌الله نمی‌گویند و تنها به عنوان مجتهد شناخته می‌شوند. برجسته‌ترین مورد در تاریخ اخیر نصرت امین بود که به «بانو اصفهانی» نیز معروف است. نمونه‌ای از بانوان مجتهد فعلی زهره صفاتی و آتیه حسنی دختر غلامرضا حسنی هستند.

و روح را بعد از انک در صحبت قالب پرورش بکمال یافته بود و آلات معرفت تمام حاصل کرده و از قالب مفارقت داده و مدتها در عالم غیب بتابش نظر عنایت تربیت یافته و آلایش جسمانی ازو بتدریج محو شده و از فیض حق رزقهای بی‌واسطه گرفته که «یرزقون فرحین بما آتیهم الله من فضله» وقوتی تمام حاصل کرده با عالم قالب فرستند. تا بواسطه آن آلات جسمانی در کل ممالک بمالکیت و ملکیت تصرف میکند و در مقام بیواسطگی از تنعمات روحانی بی‌مزاحمت آلات جسمانی استیفای حظ او فر میکند و ذوق کمال معرفت و قربت در مقام عندیت «فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر» مییابد. چنانک نه روح جسم را از کار خویش شاغل بود و نه جسم روح را از کار خویش شاغل بود «لا یشغله شأن عن شأن». لاجرم عنوان نامه حق بدو این بود که «من الملک الحی الذی لایموت الی‌الملک الحی الذی لایموت».

۱۳۸۰ - رابطه، برگزیده آخرین داستان‌های ریموند کارور، ترجمه: حمید یزدان‌پناه، انتشارات آتیه.

جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ ای دخول جنّات عدن اقامة تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها أَبَداً لا یموتون و لا یخرجون رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ بایمانهم وَ رَضُوا عَنْهُ اذ نالوا ما ارادوا، و قیل: رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ بجمیل ثنائه و جزیل انعامه علیهم و ارادته الاحسان بهم وَ رَضُوا عَنْهُ حیث فرحوا بما آتیهم من الثّواب. و قیل: «رضی» اعمالهم و «رَضُوا» ثوابه و قیل: رضا الخلق عن اللَّه رضاهم بما یرد علیه من احکامه و رضاه عنهم ان یوفّقهم للرّضا عنه. و قیل: الرّضا ینقسم قسمین رضا به و رضا عنه، فالرّضا به ربّا و مدبّرا، و الرّضا عنه فیما یقضی و یقدّر. و قال السّری: ان کنت لا ترضی عن اللَّه فکیف تسأله الرّضا عنک ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ ای ذلک الخلود فی جنّات عدن و رضا اللَّه لمن خاف ربّه و لزم طاعته و ترک مخالفته. و قیل: لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ ای لمن علمه من قوله: فَخَشِینا أَنْ یُرْهِقَهُما قال بعض المفسّرین: فالعلماء خیار الامّة بالنّصّ اذا.

و در سخاوت نه چندان غلو باید کرد که باسراف و اتلاف و تبذیر انجامد که آن مذموم است. حق تعالی فرمود «ان‌المبذرین کانوا اخوان الشیاطین» و فرمود «انه لایحب المسرفین» و در حفظ مال تا بحدی نباید کوشید که ببخل و ضنت منسوب گردد که آن مذمت و خسارت دنیا و آخرت است چنانک فرمود «و لا یحسبن الذین یبخلون بما آتیهم الله من فضله هو خیر الهم بل هوشر لهم سیطوفون مایخلوا به یوم القیامه» بل که فضل خدای از خلق خدای دریغ ندارد و نیکنامی دنیا و ثواب آخرت حاصل کند. پیش از آنک ناگاه امیر اجل کمین برگشاید و او را از سر تخت مملکت برباید و رنج بردچندین ساله او بدست دشمنان دهد و آتش حسرت و ندامت و غرامت آن چنان در جان او مشتعل گردد که نایره آن بهیچ آبی جز آب رحمت منطقی نشود.