آب باز

اصغر سمسارزاده از سال ۱۳۴۸ با فیلم آب بازی در فیلم‌های سینمایی را آغاز کرد؛ امّا شهرتش را مدیون سریال مراد برقی، مجموعه تلویزیونی ای با نام تولد خانه به دوش در ۱۳۵۲، و شخصیت اصغر ترقه است که از او چهره‌ای آشنا و مشهور ساخت.

اگر به پیرهن گل وگلاب باز آید امید هست به جوی من آب باز آید

وَ یُنَزِّلُ عَلَیْکُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً لِیُطَهِّرَکُمْ بِهِ روز بدر کافران پیش از مسلمانان بسر آب رسیدند و آنجا فرو آمدند، و مسلمانان از آب بازماندند و به ریگستانی فرو آمدند که چهار پایان را پای به ریگ فرو می‌شد. در خبر است که: «ناموا حتی احتلم اکثرهم فاصبحوا مجنبین»

گرچه رقت آن عارض چون آب باز از جوی چشم چشم آن دارم که آب رفته باز آید بجوی

دلم ز آینه رویان به سینه برگردید به حسرتی که سکندر ز آب باز آید

سپهر حمد و سعادات سعد دین احمد که خاک درگهش افزود آب بازارم

دیر میآمد یکی از آب باز صوفیان کرده زفان در وی دراز

در نقدها فیزیک بازی خوب توصیف شده‌است؛ مثلاً افراد از درون بدن یکدیگر عبور نمی‌کنند، نور آفتاب به خوبی از سطح آب بازتاب می‌شود و افراد وزن مشخصی دارند یا اگر الطائر در هنگام دویدن به گروهی از افراد برخورد کند، تعادلش را از دست می‌دهد. اشکالاتی نیز به فیزیک بازی وارد است، مثلاً این که خون افراد پس از کشته‌شدن بر روی زمین جاری نشده و هنگام اسب‌سواری گردوخاکی بلند نمی‌شود.

شاید به جوی رفته کند آب بازگشت چون شد تهی ز باده، مبین خوار شیشه را

بسیاری از آبزیان که در کاربرد معلوم، به عنوان ماهی معروف شده‌اند با توجه به توضیحات بالا دیگر ماهی دانسته نمی‌شوند از آن جمله می‌توان اشاره کرد به: سپیداج، ستاره دریایی، خارچنگ، حلزون صدف‌دار و عروس دریایی. در گذشته حتی زیست‌شناسان هم تفاوتی میان انواع آبزیان نمی‌دیدند و مواردی مانند تمساح، اسب آبی، دوزیستان، نهنگ‌ها، خوک دریایی و بسیاری از بی‌مهرگان دریا را به عنوان ماهی دسته‌بندی می‌کردند. اما در دانش امروز همهٔ پستانداران از جمله آب بازسانانی همچون نهنگ و دلفین به عنوان ماهی دانسته نمی‌شوند.

اقیانوس منجمد شمالی مانند امروز بود و احتمالاً سطح آن را لایهٔ نازکی از یخ به همراه کوه یخی در بخش‌هایی از آن گرفته بود و در آن یخزایی روی می‌داد. این اقیانوس سراسر پوشیده از یخ نبود و در فصل‌هایی روی آب باز بوده‌است.

درنگادرنگ عمود گران ببرد آب بازار آهنگران

کس تو را در میان آتش و آب باز نشناسد از خلیل و کلیم