ابکم

نصرانی گفت: ما ترک کتابکم و لا نبیکم لجالینوس طبا.

کوس دهن دریده نهادی به گوشه ای کلک زبان بریده ابکم گذاشتی

دریای فیض تشنة دیدار تشنه است لب‌تشنگیّ خویش چه پوشی، نه ابکمی!

بیداری نجوم فلک گر نه رای تست تیر ابکم و زحل اصم و ضریر باد

من ثنایت چون توانم گفت ای سلطان که هست نفس ناطق را زبان نطق ابکم زین ثنا

یا اولیا لا تحزنوا اربحتکم لا تغبنوا اشجعتکم لا تجبنوا لا تحقروا القابکم

وَدَّ کَثِیرٌ... الآیة این آیت در شأن قومی جهودان آمد فنحاص بن عازورا و زید بن قیس که حذیفة یمان و عمار. یاسر را گفتند پس از وقعه احد الم تریا الی ما اصابکم، لو کنتم علی الحق ما هزمتم فارجعوا الی دیننا فهو خیر لکم و افضل و نحن اهدی منکم سبیلا گفتند میبینید که چه رسید شما را درین وقعه احد و چگونه شما را بهزیمت کردیم و شکستیم اگر دین شما حق بودی بر شما این احوال نرفتی، پس باری بدین ما باز گردید که شما را این بهتر است و سزاتر، عمار ایشان را جواب داد که شکستن پیمان چون بینید شما را در دین خویش، گفتند عذری سخت و کاری مشکل عمار گفت پس من با محمد عهد بسته‌ام که از دین وی بر نگردم تا زنده ام، ایشان گفتند امّا هذا فقد صبأ این عمار صابی گشت که دین پدران و کیش اسلاف خود بگذاشت و دیگری اختیار کرد، از وی چیزی نگشاید، تو که حذیفه‌ای چه می‌گویی؟

انا فتحنا بابکم لا تهجروا اصحابکم لا تیئسوا من غابکم لا تدنسوا اثوابکم

ولی هر یک باسم دیگر و رسم دگر خواندش زبان عالمی گردان، بنام او مگر ابکم

گوینده را مدیحش ابکم نمایدا یک تن چگونه مدح دو عالم نمایدا

ابکمه، روستایی از توابع بخش زاوین شهرستان کلات در استان خراسان رضوی ایران است.