آذرنوش
معنی کلمه آذرنوش در فرهنگ فارسی
( آذر نوش ) در شاهنامه [ نوش آذر ] آمده و آن آتشکده ایست در بلخ که زرتشت در آنجا بدست یک تورانی کشته شد.
معنی کلمه آذرنوش در فرهنگ اسم ها
معنی: نوش آذر، نام آتشکده دوم، ( اَعلام ) ) ( در شاهنـامه ) «نوش آذر» آمده و آن نام آتشکده ای است در بلخ که زرتشت در آنجا به دست یک تورانی کشته شد، ) نام آتشکده ی دوم از جمله ی هفت آتشکده ی فارسیان، در شاهنامه ' نوش آذر ' آمده و آن نام آتشکده ای است در بلخ که زرتشت در آنجا به دست یک تورانی کشته شد، آتش جاویدوان، گرمای همیشگی، نام دومین آتشکده از هفت آتشکده بزرگ ایرانیان
معنی کلمه آذرنوش در ویکی واژه
ذَ
جملاتی از کاربرد کلمه آذرنوش
این کتاب با ترجمهٔ آذرتاش آذرنوش در سال ۱۳۷۶ منتشر و در مراسم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کتاب برگزیده معرفی شد.
۶-بلازری، احمد بن یحیی، (۱۳۶۴)، فتوح البلدان، ترجمه آذرتاش آذرنوش، چاپ دوم، تهران،انتشارات سروش.
آذرنوش ابتهاج (متولد ۱۲۹۹؛ نام پیش از ازدواج صنیع همایون) دندانپزشک و بانکدار ایرانی است.
نوش آذر (آذرنوش) نام یکی از پسران اسفندیار است که در نبرد رستم و اسفندیار به دست زواره کشته شد.
آذرنوش-آذرتاش-فرهنگ معاصر عربی، فارسی۱۳۷۹
آذرنوش مهدویان، (متولد ۲۳ مهر ۱۳۲۶ تبریز، (اصفهانی الاصل – ۲۸ مرداد ۱۳۵۸)، یکی از ۱۱ نفری بود که در ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ به اتهام «فساد فی الارض و محاربه با خدا و رسول خدا» در زندان دیزل آباد کرمانشاه اعدام شدند. وی در میان این ۱۱ نفر تنها کسی بود که بیشتر به حزب توده ایران گرایش داشت. شغل مهدویان در یک منبع دبیر دبیرستان و استاد دانشگاه و در منبعی دیگر کارمند بهزیستی ذکر شده‌است.
کتاب موسیقی کبیر شاهکار فارابی در علم موسیقی است که با ترجمه آذرتاش آذرنوش برگردان شده‌است. به گفته دکتر عبدالامیر سلیم این کتاب عظیم‌ترین کار دوره اسلامی در زمینه موسیقی است. کارادیوو بیان می‌دارد که دراویش مولوی نغمه‌ها و نواها و آهنگ‌های باستانی را که با خواندن اشعار مولانا همواره زمزمه می‌کردند و همیشه در ذهن داشته‌اند و می‌خوانند همگی منتسب به فارابی است. فارابی در این کتاب سعی کرده‌است که آرای پیشینیان در مورد موسیقی را جمع‌آوری کند. فارابی در موسیقی کبیر از مباحثی از موسیقی سخن
۲۷ـ اولین درس احتمال، با همکاری دکتر نیرومند، دکتر آذرنوش، دکتر مشکانی، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، ۱۳۷۴
استاد آذرنوش همچنین از پیشکسوتان چوگان ایران و نویسنده نخستین کتاب تاریخ چوگان ایران به نام «تاریخ چوگان در ایران و سرزمین‌های عربی» است. وی در ۱۵ مهرماه ۱۴۰۰ در ۸۴ سالگی درگذشت. شماری از مجامع علمی ایران، با ارسال پیام‌هایی درگذشت وی را به خانواده‌اش و جامعهٔ علمی کشور تسلیت گفتند.
مراسم چمر در مناطق لک نشین همچنین با بریدن گیسو توسط زنان همراه است که آن را یا به دور مچ خود یا به زین اسب متوفی می‌پیچند و بر آن گریه می‌کنند. نجم‌الدین گیلانی و آذرنوش گیلانی تفسیر خاصی از این رسم ارائه می‌دهند و معتقد هستند که مو نمادی از گیاه است و عمل بریدن آن نیز این معنا را دارد که زن از آسمان درخواست می‌کند تا همچون گریهٔ او بر گیسو (گیاه) بر زمین ببارد و متوفی را همچون گیاهی از نو برویاند.