انجماد

ایجاد حباب‌های سطحی کاملاً وابسته به کیفیت سطحی شمشال اولیه است. وجود اکسیدهای سطحی و جدایش هنگام انجماد، مهم‌ترین دلایل تشکیل حباب‌های سطحی در طول اکستروژن است. با کنترل سرعت اکستروژن، حذف قسمت‌های فوقانی شمشال، و همچنین همگن‌سازی پیش از اکستروژن می‌توان این ایراد را به صورت قابل توجهی کاهش داد، یا حذف نمود. قطعات دارای طرح‌های مختلف را می‌توان در عملیات اکستروژن اولیه شمشال‌های با طول ۱۸۰میلی‌متر، کاهش سطح مقطع عرضی ۴۰–۵۰٪ و سرعت اکستروژن ۳۰ متر بر دقیقه، بدون ایجاد حباب‌های سطحی، تولید نمود. کیفیت سطحی مطلوب پارامتر مهمی در دست‌یابی به سرعت اکستروژن بالا، البته بدون رخداد ایراد حباب سطحی، می‌باشد.

سلول‌های همگنی یا ایزوژنیک از ارگانیزم‌های ژنتیکی مشابه مانند دوقلوها، کلون‌ها یا مدل‌های حیوانات تحقیقاتی بسیار انجماد جدا شده‌اند.

به هر حال حتی با این تعریف روشن نیست که آیا «انجماد» اشاره شده به صورت یک لایه‌ای از یخ است یا اینکه در نقطه مد نظر است که آب به صورت یک بلوک جامد یخی درآمده‌است؛ که در هر دو صورت آب می‌تواند در صفر درجه سانتی‌گراد باشد. مقدار آب می‌تواند در صفر سانتی گراد باشد ولی یخ نبسته باشد؛ که به این معنی است که مقدار گرما گرفته شده از آب در این دما آنقدر نبوده‌است که منجر به یخ بستن آب بشود، که آب در این حالت متشکل از جامد یخی و آب مایع در دمای صفر است.

در انجماد هم به اندازهٔ گرمای ذوب دریافت شده توسط مولکول‌های مایع که اکنون گرمای انجماد نامیده می‌شود، باید انرژی تلف شود که این فرایند همانند فرایند میعان طی می‌شود و ماده بدون تغییر دما، تغییر فاز می‌دهد.

آنها منحصر به فرد هستند و می توانند کار اعمال شده روی آنها را از طریق تغییر در پیوند هیدروژنی ذخیره کنند، که آنها را قادر می سازد با انرژی تقریباً 1000 برابر کمتر از پلیمرهای استاندارد پردازش شوند. این اخیراً برای یک زیست بسپار قدیمی مانند ابریشم ، نشان داده شده است، با این حال تصور می شود مکانیسم انجماد در بسیاری از مواد بیولوژیکی دیگر ذاتی است.

ال‌ان‌جی حجمی معادل ۱/۶۰۰ حجم گاز طبیعی در حالت گازی را داراست. گاز مایع، بی‌بو، بی‌رنگ، غیرسمی و غیرخورنده است. خطراتی که این گاز می‌تواند در پی داشته باشد شامل شعله‌ورشدن، انجماد و خفگی می‌باشد. چگالی انرژی ال‌ان‌جی ۶۰ درصد سوخت دیزل می‌باشد.

تا خاک را درنگ بود باد را شتاب تا نار انجماد برد آب التهاب

این دسته از عیوب در مراحل اولیه تهیه فلز مذاب یا انجماد فلز به وجود می آید.چنین عیوبی قبل از فرآیند های شکل دهی در قطعه وجود دارند.

افزودن روی به آلیاژ منیزیم – آلومینیوم باعث افزایش استحکام می‌گردد ولی به علت افزایش احتمال ترک خوردگی در طی انجماد، استفاده از روی محدود می‌باشد.

دست صنایعِ که به زهدان انجماد یاقوت ولعل را به دورنگی فشرد پا

در یک دریاچه یا اقیانوس، آب در دمای ۴ درجه سلسیوس (۳۹٫۲ درجه فارنهایت) به پایین رفته و یخ در سطح آن تشکیل می‌شود و روی آب مایع شناور می‌شود. این یخ آب زیر را عایق بندی کرده و از انجماد آن جلوگیری می‌کند. اگر این محافظت وجود نداشت بیشتر موجودات آبزی در زمستان از بین می‌رفتند.

به هنگام انجماد،قابلیت انحلال گاز ها به شدت کاهش می یابد از این رو گاز های حل شده در مذاب از حالت انحلال خارج و به شکل تخلخل در قطعه پایانی ظاهر می شوند.