آرزومندی

پای تا سر دیده ام از شوق رخسارت که هست هر سرشکم بی تو چشم آرزومندی دگر

به خون طپید دل مستمند از تیرت عجب که آرزوئی یافت آرزومندی

سحر با باد می‌‏گفتم حدیث آرزومندی خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

به غباری که به هر سو رود از موکب او آرزومندی اصحاب نظر دیر کشید

بسودای تو خوش حالیم و دلشاد بدردت آرزومندیم و معتاد

آرزومندی و بی صبری و مشتاقی و غم کم نمی گردد و هر دم به تو مایل بیشم

تو بمانی به کام دل، گر مرد در تمنایت آرزومندی

دلیل ما شد آن ساقی به دارالعیش میخانه بیا گر آرزومندی به جام لعل جانانه

سوزدم حسرت از تو چون یابد آرزوی دل آرزومندی

درون خلوت خاطر توئی محرم تو میدانی که شوق آرزومندی زتر از حد برون دارم