ادب

خفّت غفلت مباد ادبار روشن‌ گوهران می‌کشد پا خوردن از خاشاک چون آتش غنود

اشعاری با موضوع وی در ادبیات شیعی بیان شده‌است، از جمله:

کلکش مشاطه وار ز رسم ادب نهاد خالی به صفحه رخ زیبای تربیت

در سال ۱۳۲۹ صدیقی به انجمن آثار ملی پیوست. در این دوران او چهره‌نگاری از مشاهیر علمی و ادبی ایرانی را به انجام رساند و مجسمه‌های ماندگاری از این مشاهیر ساخت. چهره‌نگاری از سعدی، بوعلی سینا، فردوسی و حافظ حاصل این دوران است.

آدام متز به ادبیات و تاریخ اسلام علاقه داشت و در سال ۱۹۱۷م درگذشت.

احمد شاملو پس از یک دورهٔ طولانی بیماری، در تاریخ ۲ مرداد ۱۳۷۹ درگذشت و پیکرش در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شده‌است. سنگ گور او بارها توسط افرادی ناشناس شکسته شده‌است. از سال ۱۳۹۴ به مناسبت بزرگ‌داشت این شاعر، جایزه شعر احمد شاملو راه‌اندازی شده‌است، مراسم پایانی این رقابت ادبی روز ۲۱ آذر و هم‌زمان با سالروز تولد این شاعر برگزار می‌شود.

گر ز روی ادب دهد رنجت به از آن کز غضب دهد گنجت

مزرع تسلیم ادب حاصلم سر نکشد گردن آب و گلم

شادباش ای عشق خوش سودای ما ای طبیب جمله علت‌های ما

فصل‌نامهٔ پیام سبزاندیشان، که به دو زبانِ فارسی و اسپرانتو منتشر می‌شود، به معرفی به هنگامی از زبان بین‌المللی اسپرانتو به فارسی‌زبانان، و معرفی ادبیات و فرهنگ ایران به اسپرانتودانان جهان می‌پردازد.

۳. در سال ۱۳۱۱ ه‍.ش انجمن ادبی هرات و قندهار تأسیس گردید که انجمن ادبی هرات هنوز هم فعالیت دارد.

عزیز داری شعر رهی و نیست عجب ادب عزیز نباشد مگر بپیش ادیب

در ساعت ۰۰:۳۵، اینترفاکس گزارش داد که یانوکوویچ ۲۰ فوریه را برای یادبود کشته شدگان درگیری‌های چند روز قبل عزای عمومی اعلام کرده‌است.

تو شادبزی که در هوای غم تو کاری دگرم نماند بیرون غمت

داستان‌سرایی در زبان فارسی به وسیله نظامی شروع نشده لیکن تنها شاعری که تا پایان سده ششم توانسته‌است ادبیات غنایی را به حد اعلای تکامل برساند نظامی است. کامران تلطف و جری کلینتون در کتابی با عنوان «شعر نظامی» (چاپ ۲۰۰۰ میلادی)، جایگاه ادبی او را «میان فردوسی و مولوی» ارزیابی می‌کنند.

قاضی اسعد که عمید است او خزاعی نسب است مرکز دانش و سرمایه و فضل و ادب است

ادبیات جین اساساً بین دودمان دیگامبارا و شوتامبارا تقسیم می‌شود. این دو فرقه اصلی جینیسم همیشه در مورد این‌که کدام متون باید معتبر تلقی شوند توافق ندارند.

به ادب زی که سرمستان را بد کمندی به گلو افتادست

نامگذاری «ربعه» را خود علوی این‌گونه شرح داد: «در آن روزها هدایت، مینوی و فرزاد و من (که بعدها دیگران هم به آن پیوستند) دیدارهای مرتبی داشتیم بازار ادب در انحصار هفت هشت شخصیت ممتاز بود مثل حکمت، تقی‌زاده، اقبال، قزوینی، سعید نفیسی و از این شمار. یک روز همین‌طور بی مقدمه فرزاد گفت ما خودمان هم گروه «ربعه» هستیم گفتیم بابا ربعه که معنا ندارد، فرزاد در پاسخ گفت: معنا ندارد ولی با سبعه (هفت) قافیه دارد با این ترتیب بود که ربعه در برابر سبعه پیدا شد وگرنه گروهی با نام و برنامه‌ای خاص نبود بلکه تنها زاییدهٔ یک شوخی بود.»

در «اقبل» محو آن حسن و لقا شد در «ادبر» بانی نفس و قوا شد