باستان

ز دهقان کنون بشنو این داستان که برخواند از گفتهٔ باستان

چنین گفت خسرو که آن داستان که داننده یادآرد ازباستان

سالماهش زباستان بشمار بعد هشتادویک دویست و هزار

(زین ابزار: جنگ ابزارهای باستانی ایران، نگارش: ابراهیم پورداوود، ۱۳۴۷)

آسمانی کاسمان و اخترانش کهنه شادروان، کاخی باستان شد

بپیوستم این نامهٔ باستان پسندیده از دفتر راستان

هزار بار گریزاندمت به دره و کوه هزارها سخن، از عهد باستان دارم

مرا شیوهٔ خاص و تازه است و داشت همان شیوهٔ باستان عنصری

از خدا خواهد صغیر ای افتخار باستان تا بُوَد ایران بیا در آن تو باشی پایدار

بگفتم بتا راستی را سرایم حدیثی که بشنودم از باستان‌ها

دانی ز چه عید باستان می‌خندد بر روی جهانیان جهان می‌خندد