افطار

معنی کلمه افطار در لغت نامه دهخدا

افطار. [ اِ ] ( ع مص ) روزه گشادن و روزه گشایانیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). روزه شکستن و روزه گشادن. و با لفظ کردن مستعمل است. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). روزه گشادن. ( المصادر ). روزه بگشادن. ( تاج المصادر بیهقی ). باز کردن و گشودن روزه را. ناهار شکستن روزه دار. ( یادداشت مؤلف ). افطار ( فقه ) بجای آوردن وی که روزه را می شکند. ( بلغت مضطر ):
اشک چشمم در دهان افتد گه افطار از آنک
جز به آب گرم پستی نگذرد از نای من.خاقانی.که سلطان از این روزه آیا چه خواست
که افطار او عید طفلان ماست.سعدی.- وقت افطار ؛ زمان روزه گشادن. آنوقت که در شرع بتوان روزه گشودن. و آن غروب است. میان اهل سنت و شیعه خلاف است در اینکه غروب ، استتار قرص خورشید است یا زوال حمره مشرقیه از بالای سر. مشهور میان اهل سنت قول اول و مشهور میان شیعه قول اخیر است.
- امثال :
یکسال روزه بگیر آخرش با فضله افطار بکن .
|| رسیدن وقت روزه گشادن. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). هنگام روزه گشادن رسیدن. ( از اقرب الموارد ). یقال : افطرالصائم ؛ ای حان له ان یفطر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || درآمدن در وقت روزه گشادن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خوب ناپیراستن پوست را. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). بدرستی دباغی ناشدن پوست. ( از اقرب الموارد ). || ( اِ ) طعامی که هنگام گشادن روزه خورند و پیش گهی نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). روزه گشا. آن چیز که روزه را با آن بگشایند. ( یادداشت مؤلف ).
- افطار خوردن ؛ پیش گهی خوردن. ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه افطار در فرهنگ معین

( اِ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) روزه شکستن . ۲ - (اِمص . ) روزه گشایی .

معنی کلمه افطار در فرهنگ عمید

۱. (فقه ) باز کردن روزه با خوردن غذا، روزه گشادن، روزه شکستن.
۲. (اسم ) (فقه ) [مجاز] وقت روزه گشادن.
۳. (اسم ) [مجاز] = افطاری

معنی کلمه افطار در فرهنگ فارسی

روزه گشادن، رو ه شکستن، بازکردن روزه باخوردن غذا، رسیدن وقت روزه گشادن
۱ - ( مصدر ) روزه گشادن روزه وا کردن. ۲ - ( اسم ) روزه گشایی .

معنی کلمه افطار در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] باطل کردن روزه و رسیدن زمان گشودن روزه و همچنین خوردن اوّلین غذا بعد از مدّتی امساک را افطار می گویند و دو مفهوم نخست در باب صوم آمده است و از مفهوم سوم در باب صلات و صوم سخن گفته شده است.
باطل کردن روزه به لحاظ حکم چند گونه است که در ذیل به آنها اشاره می شود.
← واجب بودن افطار مسافر
نیت افطار یا به معنای نیّت قطع (دست برداشتن از قصد روزه) است یا نیّت قاطع (قصد ارتکاب یکی از مفطرات روزه، مانند خوردن).
← اقوال در بطلان روزه به نیت افطار
مفطرات روزه عبارت است از:
۱. خوردن و آشامیدن.
۲. آمیزش در قُبل و به قول مشهور، در دبُرُ.
۳. دروغ بستن به خدا و معصومان علیهم السّلام.
۴. فروبردن سر در آب به قول مشهور.
۵. رساندن غبار غلیظ بر حلق به قول مشهور.
۶. باقی ماندن عمدی بر جنابت تا اذان صبح و نیز حیض و نفاس به قول مشهور.
۷. استمناء.
۸. در اینکه اماله با مایعات موجب بطلان روزه می‏شود یا نه، اختلاف است.
آثار افطار
...
[ویکی شیعه] افطار بازکردن روزه با خوردن غذا یا زمان بازکردن روزه (بعد از وقت نماز مغرب) است. به غذایی که هنگام افطار خورده می شود نیز افطاری گویند.
بنابر منابع دینی افطاری دادن به روزه داران ثواب زیادی دارد و در ایران و سایر کشورهای اسلامی، مسلمانان در ماه رمضان مهمانی افطار را به صورت خانوادگی و یا عمومی‎تر از آن برگزار می‎کنند.
به پایان رساندن روزه چند گونه است:
[ویکی اهل البیت] افطار یعنی باز کردن روزه با خوردن غذا؛ روزه گشادن و روزه شکستن. همچنین به معنای وقت روزه گشادن و نیز «افطاری» است.
در فقه افطار به سه معناست:
باطل کردن روزه به لحاظ حکم چند گونه است:
نیّت افطار یا به معنای نیّت قطع (دست برداشتن از قصد روزه) است یا نیّت قاطع (قصد ارتکاب یکی از مفطرات روزه، مانند خوردن). در بطلان روزه به نیّت افطار سه قول معروف است: بطلان به طور مطلق، عدم بطلان به طور مطلق و تفصیل بین نیّت قطع که موجب بطلان روزه است و نیّت قاطع که پیش از ارتکاب، موجب بطلان نیست.
افطار عمدی روزه، موجب بطلان آن و در روزه ماه رمضان، موجب ثبوت قضا نیز می شود. افطار عمدی روزه واجب معیّن، مانند روزه ماه رمضان، نذر معین و نیز قضای روزه ماه رمضان در صورت افطار بعد از ظهر موجب ثبوت کفاره است.
افطار آگاهانه و عمدی در روز ماه رمضان، موجب ثبوت تعزیر در بار اول و دوم است و چنانچه شخصی بار سوم بنابر قولی یا چهارم بنابر قولی دیگر آن را تکرار کند کشته می شود، به شرط آنکه بار اول و دوم تعزیر شده باشد. اگر افطار روزه هایی که واجب است پی در پی گرفته شود همچون شصت روز روزه کفّاره از روی عذر مانند حیض باشد، ضرری به تتابع نمی زند و پس از رفع عذر، روزه را ادامه می دهد. اما اگر بدون عذر باشد، تتابع از بین می رود و باید روزه را از سر بگیرد.
اگر روزه دار به گونه ای که اختیار از او سلب گردد مجبور به افطار شود، روزه اش باطل نمی شود کفّاره نیز ندارد؛ امّا اگر تهدید شود و او برای در امان ماندن از عواقب تهدید با اختیار خود افطار کند، روزه اش باطل میشود ولی کفّاره ندارد.
اگر روزه دار از روی تقیّه افطار کند، مانند افطار در روز عیدِ مخالفان یا پس از غروب خورشید و پیش از مغرب شرعی، در صحت و بطلان این روزه اختلاف است. بنابر قول به بطلان روزه، قضای آن واجب است؛ لیکن کفّاره ندارد.

معنی کلمه افطار در ویکی واژه

روزه شکستن.
روزه گشایی.

جملاتی از کاربرد کلمه افطار

وی علاوه بر اشعار کلاسیک شاعرانی چون حافظ، سعدی، مولانا، عطار، باباطاهر و خیام، در برخی کنسرت‌ها و کارهای خود از «شعر نو» شاعرانی چون فریدون مشیری، نیما یوشیج، سهراب سپهری، محمدرضا شفیعی کدکنی، مهدی اخوان ثالث و هوشنگ ابتهاج استفاده کرده است. از جمله کارهای مشترک او گزیده‌ای است از رباعیات خیام با صدای شجریان و رباعی‌خوانی احمد شاملو. همچنین، وی تعدادی از دعاهای قرآنی را در اثر مشهور به دعای ربّنا خوانده است که در هنگام افطارهای ماه رمضان از صداوسیمای ایران پخش می‌شد. همچنین بعد از درگذشت پدرش که از استادان و قاریان مشهور قرآن در مشهد بود، برخی از تلاوت‌های قرآن خود را با عنوان به یاد پدر در دو سی‌دی مجزا (به یاد پدر ۱ و به یاد پدر ۲) منتشر کرد.
این کارخانه بوقی داشت که در پایان سحر زده می‌شد تا کارگران از نقاط مختلف شهر خود را به محل کارخانه برسانند و کار خود را آغاز کنند. در ماه‌های رمضان، بوق این کارخانه وسیله خوبی بود تا مردم از زمان افطار آگاه شوند
سلمان گفت این صدقه، مصطفی گفت‌لا حاجة لی اخرجها فلیأکل المسلمون مرا باین صدقه حاجت نیست، رو بر مسلمانان بر تا ایشان بخورند. پس دیگر بار سلمان رفت و طعامی دیگر آورد مصطفی گفت این چیست؟ سلمان گفت هدیة، مصطفی فرمود اکنون بنشین تا بیکدیگر بخوریم. و سلمان رض حدیث آن قوم خویش که بر دین عیسی بودند درگرفت. و از عبادت فراوان ایشان و مجاهدت و ریاضت بسیار که میکردند لختی باز گفت، و عبادت ایشان آن بود که از روز یکشنبه تا بیکشنبه دیگر هفته روزه میداشتند، روزه وصال که افطار ایشان جز در روز یکشنبه نبودی، و سخن گفتن با یکدیگر جز درین روز نبودی، یک هفته هر یکی در غاری نشسته و خورد و خواب و سخن بر خود حرام کرده، و زبان با ذکر و دل با فکر پرداخته، و یک لحظه از عمر خویش با کار دنیوی و آسایش تن نداده، سلمان وصف الحال ایشان میکرد. مصطفی ع گفت «یا سلمان هم من اهل النار»
در سال ۲۰۲۱، واریز ۲۰ میلیون ریال به حساب تمام طلبه‌های حوزه‌های علمیه ایران، به فرمان رئیس‌جمهور روحانی ایران، حسن روحانی و به‌عنوان کمک‌هزینهٔ افطار روحانیت، جنجالی شد.
«من یک ماه رمضان در مشهد بودم و پای منبر آقای میرزا مهدی اصفهانی حاضر شدم، ایشان سر منبر می‌رفت و زیاد هم عصبانی می‌شد و به پدرم ناسزا می‌گفت. صراحتاً می‌گفت: «آن سیدی که در نجف است، ریشش قرمز است و قدش کوتاه است و فلان…» بعضی‌ها به او گفتند: «پسرش پای منبر شما اینجا نشسته‌است.» بعد از آن آمد و از من خیلی عذر خواست و حتی یک روز مرا به منزلش برای افطار دعوت کرد. من منبرهای او را می‌نوشتم و وقتی به نجف رفتم آنها را به آقا نشان دادم. پدرم گفت: «اینها چیست که تو نوشته‌ای؟ هرگز آقا میرزا مهدی اصفهانی یک چنین حرف‌هایی نمی‌زند. مگر دیوانه‌ای تو! آنها را دور بینداز!» من هم آنها را دور ریختم. بعد از حدود سی سال که کتاب ابواب الهدی چاپ شد، آن را خواندم دیدم صد رحمت به آنچه در مشهد شنیدم!»
مسلمانان هاوایی برای اولین بار در سال ۱۹۷۹ (میلادی) خود را توسط انجمن دانشجویان مسلمان هاوایی سازماندهی کردند. این انجمن در ۱۹۶۸ تأسیس شده بود. در ۱۹۹۲ با حمایت گروههای اسلامی آمریکا موفق به ساخت اولین مسجد خود (مسجد مانوا) شدند. از سال ۲۰۰۱ نماز جمعه با حضور ۲۰۰ نفر و مراسم افطار ماه رمضان با حضور ۷۰۰ تن در مسجد برگزار می‌گردد.
وی در شامگاه ۲۵ فروردین در ضیافت افطار ابراهیم رئیسی رئیس‌جمهوری اسلامی ایران شرکت و از وی تمجید نمود. وی در سخنانی گفت، اشراف رئیسی بر مسائل هنری بالاست.
گرفت روزه که افطار اوست دیدن دوست ز غیر دوست بپرداخت خانه و برزن
و چون کسی حقیقت روزه بشناسد که مقصود کسر شهوات است و صافی کردن دل، باید که مراقب دل خود می باشد و چو چنین باشد، گاه بود که افطار فاضلتر بود و گاه بود که روزه، و بدین سبب بود که رسول (ص) گاه روزه داشتی تا گفتندی مگر بیش نگشاید و گاه بگشادی تا گفتندی مگر بیش نخواهد داشت و ترتیبی معلوم نبودی روزه ورا و علما کراهیت داشته اند که چهار روز زیادت نگشاید پیوسته و این روز عید و ایام تشریق گرفته اند که چهار روز است، برای آن که بر دوام روزه بگشادن بیم بود که دل سیاه کند و غفلت غالب شود و آگاهی دل ضعیف شود.
بر خوان هلاک باشد افطارش هر، کز تو گرفته روزه حرمان
بگفت ای فلان‌، ترک آزار کن یک امشب به نزد من افطار کن
در این ماه زنان و دختران خانواده با تهیهٔ انواع شیرینی محلی همانند لگیمات یا ماقوطه، شعریه، شعث، رنگینک (که با خرما و آرد درست می‌شود)، حلوای مسقطی و معسل به‌علاوهٔ فرنی، حلیم و آش سفرهٔ افطار را آماده می‌کنند و به همراه آن آب‌داغ با نبات و چای به روزه‌داران تعارف می‌شود.
افطار (به عربی: إفطار) یا روزه‌گُشا به وعده شامگاهی مسلمانان که در ماه رمضان و در پی گفتن اذان مغرب صرف می‌شود گفته می‌شود. افطار به معنای گشادن روزه نیز است و معادل فارسی آن روزه‌گشا می‌باشد. گاهی مسلمانان عمل افطار را به صورت دسته‌جمعی انجام می‌دهند. افطار بلافاصله پس از اذان مغرب انجام می‌شود و در آن معمولاً از خرما برای بازکردن روزه استفاده می‌کنند.
آش هویج و جو یکی از غذاهای سنتی استان همدان است که در وعده افطار سر سفره قرار می‌دهند. این غذا شامل نخود، بلغور، گوشت چرخکرده و هویج می‌شود که قبل از بردن سر سفره، مقداری کشک به آن اضافه می‌شود.
تا به رویش گرفته‌ام روزه جز به یادش نکرده‌ام افطار
روزه داری را که با خود کار نیست جز بدیدار خدا افطار نیست
هلال ابرویش عید صیام آمد به چشم من که تا از خون دل کردم تمام امروز افطارم
لذت افطار در دنبال باشد روزه را صبح اگر بندد دری ایزد گشاید وقت شام
این برنامه در اسفند ۹۷ و فروردین ۹۸ سه شنبه، چهارشنبه و پنجشنبه هر هفته ساعت ۲۲ روی آنتن شبکه ۵ سیما می‌رفت، با شروع ماه مبارک رمضان همراه با تغییر روز و ساعت پخش که به هر روز و ۱ ساعت قبل از افطار پخش می‌شد، کارگردان آن به مصطفی امامی سپرده شد.
خاصه پیرانرا آمد، مردان و زنان را که طاقت روزه میداشتند به تکلف و دشخواری، اللَّه تعالی ایشان را رخصت داد بافطار و فدیه فرمود، آن گه منسوخ شد این حکم بدو سخن: یکی این کلمت که وَ أَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ، و دیگر فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ، و سدیگر قول آنست که این آیت جمله محکم است، و هیچیز از آن منسوخ نه بر تقدیر و علی الذین کانوا یطیقونه فی حال شبابهم و قوتهم ثم عجزوا عن الصوم فدیة طعام مسکین میگوید بر ایشان که روزه می‌توانستند داشت و میداشتند پس عاجز شدند و قوت‌شان ساقط گشت فدیه است از طعام دادن بدرویشی، پس اگر برین بیفزاید و بیش از یک درویش طعام دهد، یا بیش از یک مدّ آن به است، و اگر جمع کند میان روزه و فدیه آن بهتر و نیکوتر، و اگر یکی کند پس روزه اولی‌تر.