آگور

یک نیروی پلیس متشکل از ۳۰۰ برده سکایی شهروندانی را که در آگورای آتن دور می‌زدند و بی‌کار بودند را با گل قرمز نشان‌دار می‌کردند تا برای شرکت در جلسات مجمع ترغیبشان کنند. هرکسی که لباس قرمز شده می‌داشت و در آن جلسه نبود، مجازات می‌شد.

یکی از قوانین مشهور یونان باستان که محل انجام آن در آگورای شهرها بود، قانون استراسیزم یا تبعید بود. به موجب این قانون از مردم در مورد تبعید یا نفی بلد اشخاص (معمولاً اشخاص مقتدر و متشخص) رأی گیری به عمل می‌آمد و مردم برای رأی دادن می‌بایستی رأی خود را بر روی تکه‌ای صدف یا گوش ماهی یا سفال بنویسند، و آن را برای انداختن به صندوق مخصوص به آگورا بیاورند. البته قبل از انداختن رأی، مأموران خاصی که در آگورا حاضر بودند، اقدام به شمارش تعداد مردم حاضر در آگورا می‌کردند، تا اگر تعداد این مردم از شش هزار نفر کمتر بود، موضوع نفی بلد منتفی اعلام گردد.

واژه آجر عربی شده واژه آگور فارسی است.

انجام امور اقتصادی و تجارتی در آگورا، از اعتبار و رسمیت بیشتری نسبت به انجام چنین اموری در سایر نقاط شهر برخوردار بود و چنانچه در جریان داد و ستد و فعالیت‌های اقتصادی در آگورا، اختلافی میان افراد بروز می‌کرد، مدعی العموم و متصدیان رسیدگی به دعاوی، پرداختن به چنین اختلافی را نسبت به سایر اختلافات، در اولویت بیشتری قرار می‌دادند و جهت رسیدگی بدان، قوانین خاص داشتند.

آن گج آگور کرده خانهٔ دین وین بیاراسته به نقش یقین

معروفترین آگورا در تاریخ یونان باستان آگورای آتن بود که معمولاً اجتماعات عام در آنجا صورت می‌گرفت.

برخی منبع معتقدند که پایه‌گذار آگوری بابا کینارام بوده‌است، زاهدی که گفته می‌شود ۱۵۰ سال عمر کرد و در نیمهٔ دوم قرن هجدهم میلادی وفات یافت.

یکی از شکایت‌هایی که ممکن است برای بیماران افتادگی دریچه میترال رخ دهد، شکایت‌های اضطرابی است که غالباً به صورت اضطراب منتشر یا گذرهراسی (آگورافوبیا) رخ می‌دهد. سردردهای میگرنی یکی دیگر از نشانه‌های احتمالی افتادگی دریچه میترال است.

نتایج پیمایش ملی سلامت روان در سال ۱۳۹۰ نشان می‌دهد که شیوع اختلال پانیک با یا بدون آگورافوبیا در ایران حدود ۹/۱ درصد است که در زنان بیشتر از مردان است.

«یتو» یعنی «لادبراین » را علیهذا شمر رشت گچ آگور آجر کلس آهک سنگ برد

در آتن آن روزگار برای تبعید یا نفی بلد اشخاص از عموم مردم رأی گیری به عمل می‌آمد و مردم موظف بودند که در روزی معین برای رای‌گیری حاضر شده و نام فرد مورد نظر را بر روی سفال یا صدف‌هایی بنویسند و آن‌ها را به محلی که برای اجتماع عمومی در نظر گرفته شده بود و بدان آگورا می‌گفتند، ببرند و آن را به صندوق مخصوص بیندازند. در آگورا مأمورین مخصوص تعداد مردمی که سفال یا صدف در دست داشتند را می‌شمردند و اگر تعداد آن‌ها از شش هزار نفر کمتر بود، تبعید که بدان استراسیزم می‌گفتند، صورت عمل به خود نمی‌گرفت.

در روم باستان، فال یا مشورت فال یک امر رایج بود. آگور پیشگویی آینده با مطالعه رفتار پرندگان، مانند جهت پرواز آنها یا تعداد آنها بود. بسیاری از رومی‌ها فال را بسیار جدی می‌گرفتند و در امور دولت روم نقش برجسته‌ای داشت. فیلسوف طبیعی رومی قرن اول پس از میلاد، پلینیوس بزرگ، اختراع این نوع فال را به یک پادشاه اساطیری یونانی نسبت داد، اما مورخان خاطرنشان می‌کنند که مصریان باستان رویه مشابهی داشتند. به گفته پلینیوس، ایده این بود که «رفتار پرندگان منعکس کننده اراده خدایان است که در دنیای طبیعی آشکار می‌شود، بنابراین اراده خدایان را می‌توان با مشاهده دقیق رفتار پرندگان تعیین کرد.»