اجماع

افکار عمومی یا باور همگانی به معادل جمعی نظرها، نگرش‌ها و باورهای بخش قابل توجهی از اعضای جامعه گفته می‌شود؛ اگرچه در مورد تعریف افکار عمومی هیچ اجماعی وجود ندارد.

بحث‌های زیادی دربارهٔ اینکه چه کسانی اهل بیت هستند، صورت گرفته‌است. هرچند که اختلافات زیادی بوده ولی یک اجماع بین شیعه است «اهل کسا» ویژهٔ علی، فاطمه، حسن و حسین اعضای خانه با مالکیت محمّدبن عبدالله است ولی اهل سنت نظرات متفاوتی دارد.

تا اهل عقل را بود اجماع و اتفاق کاندر فصول سال خزان آید و بهار

مسئله ایمان یا شرک ابوطالب، از مسائل دیرینه و اختلافی بین شیعه و سنی بوده‌است که منجر به بحث‌های طولانی در این خصوص شده‌است. به گزارش طباطبایی، اجماع اهل بیت پیامبر، منابع شیعی و برخی منابع اهل سنت، به ایمان ابوطالب اشاره دارند. در مقابل برخی منابع اهل سنت با ذکر روایاتی، گفته‌اند وی هرگز مسلمان نشده‌است.

اجماع علماء سلف است و اتّفاق اهل سنّت که بهشت و دوزخ هر دو محدث‌اند ازلی نه، هر دو امروز آفریده‌اند فانی نه، بهشت با هر چه در وی است از حور و عین و دوزخ با هر چه در وی است از حیّات و عقارب، باقی‌اند همیشه. فنا را بایشان راه نه.

در وبسایت راتن تومیتوز، ٪۵۶ از ۱۲۱ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۵٫۴/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وب‌سایت چنین می‌نویسد: «استودیو ۶۶۶ سبک کمدی-ترسناک خود را کاملاً به ۱۱ نمی‌رساند، اما اگر حال و هوای آن را داشته‌باشید، این فیلم سفری فوق‌العاده شاد و سرگرم‌کننده است.» این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۲۶ منتقد امتیاز ۵۰ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «نقدهای مختلط یا متوسط» است.

در وب‌سایت بازبینی جمع‌آوری‌کننده گوجه فرنگی، این فیلم دارای رتبه تأیید نقد است، با میانگین اجماع انتقادی این سایت می گوید: "استیکس" با اثری قدرتمند از سوزان ولف، به طرز تحریک آمیزی انسان را در حال جنگ با خود و جهان طبیعی به تصویر می کشد -- و استدلال می کند که بهترین سلاح ما شفقت است."

و قیل المراد بالکلّ الملائکة لاجماعهم علی انّ المقسّمات امرا هم الملائکة فیکون الکل من جنس واحد لانه عطف بعضها علی بعض بالفاء و ذلک یقتضی اتصالا و تعقیبا فتصیر التقدیر اقسم بالملئکة التی تذرو الریاح فتحمل السحاب فتجری بها و یقسّمها فی البلاد بین العباد ثم ذکر المقسم علیه. فقال: إِنَّما تُوعَدُونَ لَصادِقٌ ای انّ ما توعدون من الثواب و العقاب لصدق وقع اسم الفاعل موقع المصدر. و قیل لصادق ای ذو صدق وَ إِنَّ الدِّینَ لَواقِعٌ ای الحساب و الجزاء لکائن، ثمّ ابتدأ قسما آخر فقال: وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُکِ، قال ابن عباس حبکها حسنها و استواءها، یقال للنسّاج اذا نسج الثوب فاجاد ما احسن حبکه و قال سعید بن جبیر ذات الحبک ای ذات الزینة، معناه النجوم و قال مقاتل و الکلبی: الحبک الطرائق الحسنة مثل ما یظهر علی الماء من هبوب الریح و علی الرمل و الشعر الجعد و لکنها لا تری لبعدها من الناس، واحدتها حبیکة کالطریقة و الطرق و قیل الحبک الخطوط و قیل جمع حباک کالمثال و المثل. ثم ذکر جواب القسم فقال: إِنَّکُمْ، یعنی یا اهل مکه، لَفِی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ. فی القرآن. و فی محمد (ص) یقولون فی القرآن سحر و کهانة و اساطیر الاولین و فی محمد ساحر و شاعر و مجنون و قیل قول مختلف ای مصدّق و مکذّب و مقرّ و منکر و محقّ و مبطل و قیل اختلافهم فی الساعة بالتکذیب و الشک لقوله: إِنْ نَظُنُّ إِلَّا ظَنًّا و قال تعالی: عَمَّ یَتَساءَلُونَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ، الَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ.

استاد امام رَحِمَهُ اللّهُ گوید حقیقت آزادی اندر کمال عبودیّت بود چون در عبودیّت صادق بود او را از بندگی اغیار آزادی دهند امّا اگر بنده پندارد که بنده را مسلّم بود که وقتی لگام بندگی از سر فرو کند و یک لحظه از حد فراتر شود از آنجا که امر و نهی است و وی مَمَیِّز است در دار تکلیف، آن از دین بیرون آمدنست، خداوندتعالی پیغامبر را گفت صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَاَعْبُدْ رَبَّکَ حَتَّی یَْأتِیَکَ الیَقینُ. مرا پرست تا وقت مرگ، میان مفسّران اجماعست که بیقین، اجل خواست و آنچه قوم اشارت کنند بدان از حرّیّت، آنست که بنده بدل در تحت بندگی هیچ چیز نشود از مخلوقات، نه از آنچه اندر دنیا است و نه از آنچه در آخرتست، دنیا را و هوا و آرزوی و خواست و حاجت و حظ را اندرو هیچ نصیب نباشد.

امروز اجماع امّت آنست که: آزاد زنان از یکی تا چهار روا است که بزنی.

جمله به مدینه فرو آمد باجماع مفسّران و در این سوره ناسخ و منسوخ نیست. و عن ابیّ بن کعب قال: قال رسول اللَّه (ص): «من قرأ سورة یا ایها النبی لم تحرم اعطاه اللَّه توبة نصوحا».

هر دعای خطبه کاندر وی صلاح ملک تست در تو و اولاد باجماع تو بادا مستجاب

و صعبترین آفتها دریت طریقت، صحبت کودکان است و هر که بچیزی ازین معنی مبتلا شد، اجماع پیرانست کی خدای عَزَّوَجَلَّ او را خوار و مخذول گردانید و از خود مشغول بکرد و اگر او را هزار هزار کرامت بود و انگار که بمرتبۀ شهدا رسید، زیرا که در خبرست بیان این، و نه آن دل مشغول است بمخلوقی و صعبت ترین آنست که این حدیث بر دل ایشان اندک نماید، و خوار فرا گیرند چنانک خدای تعالی میگوید وَتَحْسَبُونَهُ هَیِّناً وَهُوَ عِنْدَاللّهِ عَظیمٌ و ازین گوید واسطی رَحِمَهُ اللّهُ که چون خداوندتعالی خواهد که بندۀ را خوار کند او را بصحبت احداث مبتلا کند.

ابوحامد محمد غزالی در کتاب المستصفی اجماع را اتفاق نظر امت محمد بر امری دینی تعریف می‌کند و در توضیح آن می‌نویسد که برخلاف ظاهر روایت، اتفاق نظر همه مسلمانان لازم نیست بلکه افراد صاحب‌نظر که آنان را به «مجتهد صاحب فتوا» و «اهل حل و عقد» تعبیر می‌کند، موضوع اجماع‌اند. چرا که در مسائل دینی جایی برای اظهار نظر غیر متخصصین وجود ندارد.

زین الحق و الدّین شه اقلیم معالی آن کوست باجماع امم اعلم و احکم

مسلمانان در جوامع اسلامی رعایت احکام اسلامی را به صورت سنتی یک ضرورت می‌دانند.[نیازمند منبع] به قوانین اسلامی شریعت گفته می‌شود و فلسفه حقوقی اسلام را فقه می‌گویند و بیشتر شیعیان منابع فقهی را به قرآن، پیامبران، امامان و عقل تقسیم می‌کنند اما اهل تسنن معمولاً منابع فقهی را به قرآن، سنت، اجماع، قیاس، قول صحابی، استحسان و… طبقه‌بندی می‌کنند.

در وبگاه مکارم شیرازی پیرامون دیدگاه فقهای مسلمان دربارهٔ نجاست سگ آمده‌است که: «فقهای عظام شیعه، سگ را یکی از نجاسات می‌دانند و این حکم بین آنها اجماعی است. در مذاهب اسلامی، تنها گروهی که سگ را نجس نمی‌دانند مالکی‌ها ـ یکی از فرق اهل سنت ـ هستند که آنها هم معتقدند احکام و دستورات مربوط به سگ، باید به صورت تعبّدی عمل شود. آنها با اینکه سگ را نجس نمی‌دانند، اما از روی تعبد ظرفی را که سگ لیسیده، هفت بار می‌شویند. شافعیه و حنابله نیز می‌گویند: این ظرف باید هفت بار تطهیر شود، که یک بار آن به صورت خاکمال است. آنها تقدم خاکمال بر شستن را شرط نمی‌دانند.»

این سوره مکّی است به مکه فرو آمده باجماع مفسّران و بعدد کوفیان بیست و هشت آیت است، دویست و بیست و چهار کلمه، نهصد و بیست و نه حرف و درین سوره نه ناسخ است و نه منسوخ. و در فضیلت سوره ابی بن کعب روایت کند از مصطفی (ص) گفت: هر که این سوره برخواند، خدای عزّ و جلّ او را از آن مؤمنان کند که نوح پیغمبر ایشان را دعا کرد و دعای وی اندرو رساند. قوله إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحاً إِلی‌ قَوْمِهِ‌ قال النّبی (ص): «هو اوّل نبیّ بعث»

قاعده ید بر اساس روایات، سیره عقلا و اجماع ثابت شده است. اما برخی از فقیهان در شرایط این قاعده اختلاف نظر دارند.

خیرالدین زرکلی در الاعلام سال وفات ابن ربن را ۲۴۷ دانسته‌است. اگرچه در مورد تاریخ درگذشت ابن ربن نیز اجماع وجود ندارد، ولی به دلیل معاصر بودن وی با متوکل، به‌صورت تقریبی می‌توان گفت تا نیمهٔ قرن سوم زنده بوده‌است.دیوید توماس نیز با ارائهٔ محاسباتی، حدود سال ۲۴۵ هجری را پایان هشتاد سال زندگی ابن ربن تخمین زده‌است.