معنی کلمه الکترومغناطیس در دانشنامه عمومی
نیروی الکترومغناطیسی به دو صورت نیروی الکتریکی و نیروی مغناطیسی بروز می کند که دو جنبه از یک چیز ( نیروی الکترومغناطیسی ) هستند و از این رو ذاتاً به یکدیگر مربوطند. تغییر میدان الکتریکی، میدان مغناطیسی تولید می کند. همچنین تغییر میدان مغناطیسی، میدان الکتریکی تولید می کند. این اثر، القای الکترومغناطیسی نام دارد و اساس کار ژنراتورهای برق، موتورهای الکتریکی و ترانسفورماتورها است. میدان الکتریکی عامل چند پدیدهٔ معمول مانند پتانسیل الکتریکی ( ولتاژ باتری ) و جریان الکتریکی ( جریان برق ) ، و میدان مغناطیسی عامل رانش و ربایش آهنرباها هستند. در الکترودینامیک کوانتومی، نیروی الکترومغناطیسی بین ذرات باردار را می توان از طریق روش نمودارهای فاینمن محاسبه کرد که در آن فرض می شود که ذرات حامل ( به نام فوتون مجازی ) بین ذرات باردار مبادله می شود.
مفاهیم نظری الکترومغناطیس به نظریه نسبیت خاص آلبرت اینشتین در ۱۹۰۵ انجامید.
در ابتدا تصور می شد که الکتریسیته و مغناطیس دو پدیده جدا هستند. با انتشار رساله الکتریسیته و مغناطیس جیمز کلرک ماکسول در ۱۸۷۳ میلادی، این دیدگاه تغییر کرد. چهار اثر عمده از ارتباط این دو، با آزمایش نشان داده شده اند.
• نیروی الکتریکی جذب یا دفع کننده بارها متناسب با معکوس مربع فاصله آن ها است.
• قطب های مغناطیسی همیشه به صورت جفت توسط خطوط میدان مغناطیسی به هم متصل می شوند؛ قطب شمال مغناطیسی به قطب جنوب مغناطیسی متصل است.
• جریان الکتریکی در سیم حامل جریان، میدان مغناطیسی دایره ای اطراف سیم ایجاد می کند، که جهت آن وابسته به جهت جریان است.
• هنگامی که یک حلقه سیم به سمت میدان مغناطیسی حرکت کند یا از آن دور شود، یا اینکه میدان مغناطیسی به سمت حلقه نزدیک یا از آن دور شود، در حلقه جریان برقرار می شود و جهت آن وابسته به جهت حرکت است.