آوانگارد

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به اسپارتاک-۲ مسکو، اسپارتاک مسکو، لوچ-انرگیا ولادی‌وستوک، مسکو، آوانگارد پودولسک، ساترن رامنسکویه، اسپورتاکادمکلاب مسکو و زسکا مسکو اشاره کرد.

آثار هنرمندان موسیقی کلاسیک/آوانگارد مانند اریک ساتی و کلود دبوسی نیز تأثیر مهمی در بسط ساختار موسیقی اَمبینت داشتند. مفهومی که ساتی از نوشتن قطعه‌های ساده برای تکنوازی پیانو یا اجرا توسط نوازندگان محدود در نظر داشت، همجنسی شگفت‌آوری با تعریف اِنو از موسیقی اَمبینت دارد: «ایجاد فضای خوشایند موسیقایی که صداها به‌جای این‌که به زور محیط را احاطه کنند، به شیوه‌ای دلپذیر در آن پراکنده شده‌اند.»

وی بیشتر با سینمای آوانگاردش شناخته شده و مورد تکریم طرفداران سینمای کالت قرار گرفته‌است. کارهای وی سرشار است از تصاویر سوررئال آکنده از خشونت و آمیزه‌ای از عرفان و انگیزش‌های مذهبی.

دوشان تفکر قراردادی دربارهٔ پروسهٔ هنری و بازاریابی هنر را به چالش کشید، البته نه با نوشتن مقاله بلکه با انجام فعالیت‌های خرابکارانه نظیر ارائهٔ یک پیشابگاه به عنوان اثر هنری و نامگذاری آن به نام چشمه. دوشان آثار هنری نسبتا اندکی تولید کرده‌ است اما در همین آثار اندک خود جنبش‌های هنری آوانگارد زمانه اش را به سرعت پیموده‌ است.

نقاشی تأکیدی برپیشقدم بودن گوگن در سبک پسادریافتگری است. هنر او از یک‌سو همچون امپرسیونیست‌ها روی استفاده از رنگ‌های روشن و تاش‌های ضخیم تأکید می‌کرد (هرچند امپرسیونیستها تمرکز بیشتری روی ضربات سریع قلم داشتند)، و از سویی در پی انتقال نیروی هیجانی و اکسپرسیونیستی بود؛ شیوه‌ای که در پیوستگی با دیگر حرکت‌های آوانگارد قرن بیستم شامل: کوبیسم و فوویسم ظاهر شد.

بال از آثار فیلمسازان شانتال آکرمن، استن برکج، مایا درن، استنلی کوبریک و دیوید لینچ به عنوان تأثیرات روی اسکینامارینک نام برد. او همچنین بیان کرد که تحت تأثیر فیلم آوانگارد ۱۹۶۷ طول موج و فیلم اسلشر سال ۱۹۷۴ کریسمس سیاه قرار گرفته‌است، و در مورد دومی گفت: «کریسمس سیاه نماهای زیادی دارد. وقتی با مدیر فیلمبرداری که کریسمس سیاه را ندیده بود در این مورد صحبت می‌کردم به آن اشاره کردم: «این تصویر من از کریسمس سیاه است.»

هاوکینز بعد از توفیق این قطعه با موسیقی اش شخصیت خاصی پیدا کرد. او همواره با گریم یک جادوگر آفریقایی روی صحنه حاضر می‌شد. عصایی به دست می‌گرفت که در نوک آن اسکلت جمجمه انسان قرار داشت و این اسکلت همواره در حال سیگار کشیدن بود. او در لحظات بسیاری از موسیقی اش تنها به صدا سازی می‌پردازد و صداهای عجیب از خود درمی‌آورد که با در نظر داشتن اینکه این کارها را هاوکینز در دهه ۱۹۵۰ انجام می‌داده، می‌توان او را یکی از آوانگاردترین خوانندگان موسیقی بلوز و راک دانست.