الکترواستاتیکی

معادل دو برابر فشار الکترواستاتیکی

در سال 1785 یک دانشمند هلندی به نام مارتین ون ماروم یک ژنراتور الکترواستاتیکی ایجاد کرد که از آن برای کاهش قلع، روی و آنتیموان از نمک های آنها با استفاده از فرآیندی که بعداً به نام الکترولیز شناخته شد، استفاده کرد. اگرچه او ندانسته الکترولیز تولید کرد، اما تا سال 1800 ویلیام نیکلسون و آنتونی کارلایل کشف کردند که الکترولیز چگونه کار می کند.

در روش دیگر از دو صفحه جمع‌کننده استفاده می‌شود که بین آنها یک شکاف قرار دارد. برهمکنش بین میدان الکتریکی در اطراف جمع‌کننده‌ها و بار الکترواستاتیکی الیاف باعث اعمال کشش به الیاف نانو در بالای شکاف می‌شود. بین دو قسمت جمع‌کننده نیروهای دافعه‌ای وجود دارد که باعث کشیدن شدن نانوالیاف می‌شود و آنها در در یک جهت خاص مرتب می‌کند.