استیز

و گر استیزه کنی با تو برآیم من روز روشنت ستاره بنمایم من

در قرن نوزدهم میلادی درکی درست از همجنسگرایی زنانه، همجنسگرایی مردانه، دوجنسگرایی و تراجنسیتی در مردم به‌عنوان یک گروه اقلیت در جهان غرب به‌دست آمد. در حال حاضر از اصطلاح دگرباشی به‌عنوان مخففِ عام برای نام‌بردن از این هویت‌ها استفاده می‌شود. دگرباشی هنوز در بسیاری از تمدن‌ها، گونه‌ای ناهنجاری تلقی می‌شود. هوموفوبیا، همجنس‌گراهراسی و همجنس‌گراستیزی نیز دامنه‌ای از نگرش‌های منفی شامل ترس و بیزاری از یا تبعیض نسبت به همجنسگرایان است.

ساحران موسی از استیزه را برگرفته چون عصای او عصا

گفت بسیار آن بلیس از مکر و غدر میر ازو نشنید کرد استیز و صبر

آدم ز چه عریان شد دنیا ز چه ویران شد چون بود که طوفان شد ز استیزه که با مه

مافیت و براون یک زوج آشکارا همجنسگرا هستند که زمانی که در دانشگاه گولف مشغول تحصیل در رشته زیست‌شناسی بودند با هم آشنا شدند. آن‌ها گرایش جنسی و رابطه یشان را در سال ۲۰۱۴ به صورت آنلاین عمومی کردند زمانی که در سال از تأسیس کانالشان گذشته بود تا پاسخ به کامنت‌های هم‌جنسگراستیزانه و برای اینکه الگوی جوانان همجنسگرا که به علم علاقه دارند، باشند.

هر آنکو چو تو مرد استیزه جوست دوچشمان او بهر گویی نکوست

خداناباوری نو، در انسان‌گرایی سکولار و خداستیزی، ریشه دارد و اغلب با آن، هم‌پوشانی دارد، به خصوص در انتقاد به آنچه که بسیاری از خداناباوران نو، القا یا آموزش دین به کودکان و استمراربخشی به ایدئولوژی‌های فراطبیعی می‌دانند.

در ۲۰۰۴، سرجیو فابرینی نوشت که اقدامات یکجانبه پس از ۱۱ سپتامبر و جنگ عراق احساسات نهفته آمریکاستیزی را بیشتر کرده و آن را به ظهور رسانید. در این مقاله به ترس اروپایی‌ها از آمریکایی شدن فرایندهای اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در اروپا پرداخته شده‌است.

برخی مطالعات نشان می‌دهد که آمریکاستیزی در ایران با خط مشی‌های سیاسی اسلام محور مرتبط است.

الوود معتقد بود آمریکاستیزی در ۶۰ سال گذشته شامل عوامل متغیری بوده‌است. این عوامل بسته به بحران‌های داخلی در گروه‌ها یا جوامع بسته به رفتارهایی آمریکا بوده‌است.

وبلاگ‌ها و مقاله‌های خبری تجارب منفی نسبت به امریکایی‌هایی که در بریتانیا زندگی می‌کنند، را مورد بحث قرار می‌دهند. تمایلات آمریکاستیزی در بریتانیا در پی جنگ عراق و جنگ افغانستان بیشتر گسترش پیدا کرده‌است.

این کند از امر و او بهر ستیز بر سر استیزه‌رویان خاک ریز

آری ستیزه می کن تا من همی‌ستیزم چندین زبون نیم که ز استیز تو گریزم

گرایش‌های پس از جنگ ابهامات چندساله آمریکاستیزی را استمرار بخشید. به نوعی می‌توان گفت که رابطه عشق و نفرت، یا تمایل به پذیرش الگوهای فرهنگی آمریکا و در عین حال انتقاد از آنها، حاکم است. در دهه ۱۹۶۰ در واکنش به جنگ ویتنام آمریکاستیزی به‌طور گسترده‌ای احیا شد. اغلب طرفداران آن در ابتدا افراد غیر وابسته به احزاب، دانشجویان جناح چپ، خبرنگاران، و روشنفکران بودند. با این وجود نظرسنجی‌ها در سال‌های ۸۳–۱۹۷۵ نشان می‌دهد که آمریکاستیزی تنها در میان ۱۰ درصد مردم به‌طور پایدار وجود دارد.

ستیزه می‌کنی با خود کز این پس من چنین باشم ز استیزه چه بربندی؟ قضا را بنگر ای کودن

در فرانسه استفاده از اسم آمریکاستیزی از سال ۱۹۴۸ فهرست بندی شده‌است، و در دهه ۱۹۵۰ وارد زبان سیاسی عامه شد.

هان ای ستبر بازوی استیزه کار، هان چندین مباش غره ببازوی خویشتن

هلا این لوح لایح را بیا بستان از این موسی مکش سر همچو فرعونان مکن استیزه چون هامان

او یک خداناباور است، اما خداستیزی را مورد انتقاد قرارداده و می‌گوید؛ نادیده‌گرفتن دین، به معنای نادیده‌گرفتن تمدن و بناهای تاریخی، دستاوردها و میراث آن است.