استلام

رفت بخنجر ذبیح کند نیازی ملیح کعبۀ اسلام را ز جان کند استلام

سعید بن جبیر گفت: مشرکان گفتند رسول خدای را که نگذاریم ترا که دست به حجر اسود بری و آن را استلام کنی مگر که یک بار بتان ما را بپاسی ور همه بسر انگشتان بود، رسول خدا (ص) گفت: اللَّه تعالی می‌داند که من این را کاره‌ام اما چه زیان دارد که آن کنم تا از استلام حجر باز نمانم، چون رسول خدا این همت کرد آیت آمد: «وَ إِنْ کادُوا لَیَفْتِنُونَکَ».

استلام حجر ندادش دست بهره نظاره گوشه ای بنشست

بر خاک آستانهٔ وی هر که جبهه سود دریافت حق واقعیِ استلام را

از بوسها زمینت چون آسمان مجدرد وزاستلام خاکت چون سطح آب املس

عجبم از حجر آید که چرا آب نشد زاستلام رخ آن بت که به است از مرات

و ارجوان اطوف بها وادنو الی حجر المعظم فی استلام

زد قدم بهر استلام حجر گشت خالی ز خلق راه و گذر

تا بهر سال همی درگه حج ناسک را زاستلام حجر اسلام پذیرد تکمیل

زمزم نمای بود به مدحش زبان من تا کرده بودم از حجر الاسود استلام