بصیر

فلاسفه در سنت هلنیستی از عاملین اصلی توسعه بصیرت گنوسیسم، که همان رستگاری روح از طریق زهد است، مبدل می‌شوند که مسئله شر و جهل را در مباحث سیاست مورد بحث قرار می‌دهد. . ادغام فلسفه یونان باستان، لوگوس و فلسفه اولیه مسیحیان در قرن‌های دوم و سوم میلادی، منجر به گمراهی اخلاقی معتقدان آن زمان شده بود. این امر موجب شد که افراد با تکیه بر منطق خود، از جهل و نادانی دوری کنند [نیازمند شفاف‌سازی]

تو را سرو و مه خواندم عقل گفتا که گوئی بصیرت ندارد فلانی

چه مطلب خوشتر از پاس نفس اهل بصیرت را؟ سخن را عیسی ما از لب مریم نمی‌گیرد

شدنفس بی بصیرت از ضعف تن زمین گیر آسوده گشت پایش کوری که بی عصا شد

نام ابوبصیر در شمار شش تن از اصحاب باقر و صادق است که بسیاری از علمای شیعه احادیثی را که هر یک از آنان نقل کرده‌اند صحیح می‌دانند. برخی ابوبصیر مرادی را به جای ابوبصیر اسدی یکی از آن شش نفر می‌دانند. تعداد زیادی از روایات دینی و فقهی در کتب حدیثی امامیه که از جعفر صادق از طریق ابوبصیر نقل شده‌است، میزان ارتباط آنها را نشان می‌دهد. شیخ طوسی او را نیز از اصحاب موسی کاظم برشمرده است. ابوبصیر اسدی علاوه بر روایت از ائمه، احادیثی را که از برخی راویان امامیه مانند ابوحمزه ثمالی و صالح (عمران) بن میثم نیز نقل کرده‌است.

کاملی کز ناقصان بی بصیرت خویش را کم نداند در کمال معرفت، کامل مخوان

تف بر این صوت و سیرت که تو راست تف بر این عقل و بصیرت که تو راست

کسی کاین نکته یابد در شهودش سمیع است و بصیر از حق نمودش

بشنو این احوال از من ای فقیر وصف حال تست گر باشی بصیر

التبصیر فی الدین و تمیز فرقه الناجیه یا بصیرت در دین و تشخیص فرقه درست تألیف امام ابوالمظفر شاهفور بن طاهر اسفراینی (متوفی 471 هجری قمری)، ملقب به برهان متکلمین. کتاب توسط امام محمد زاهد الکوثری بررسی و شرح داده شده است.

کلیشه‌هایی وجود دارند که یا به‌طور کلی با ناتوانی مرتبط هستند، یا با اختلالات خاص یا شرایط سلامت مزمن مرتبط هستند (مثلاً این فرض که همه افراد ناتوان می‌خواهند درمان شوند، این فرض که کاربران ویلچر نیز دارای ناتوانی ذهنی هستند، یا این فرض که افراد نابینا نوعی بصیرت خاص دارند). این کلیشه‌ها به نوبه خود به عنوان توجیهی برای اعمال تبعیض آمیز عمل می‌کنند و نگرش‌ها و رفتارهای تبعیض آمیز را نسبت به افراد دارای ناتوانی تقویت می‌کنند. برچسب‌گذاری زمانی بر افراد تأثیر می‌گذارد که گزینه‌های آنها را برای عمل محدود یا هویت آنها را تغییر دهد.

مطهری در شامگاه روز سه‌شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۳۵۸ پس از پایان آخرین جلسه مکتب متاع در منزل یدالله سحابی واقع در پیچ شمیران به همراه مصطفی کتیرائی و حاج‌طرخانی در تاریکی شب و پس از خروج از جلسه در خیابان امین‌الدوله هدف گلولهٔ یکی از افراد گروه فرقان قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان طرفه درگذشت. قاتلان او سه نفر به نام‌های محمدعلی بصیری، حمید نیکنام و وفا قاضی‌زاده بودند.

در نوشته‌های اولیه شیعی، ابوبصیر به گونه‌ای به تصویر کشیده شده‌است که ظاهراً از محمد باقر درمان خاصی دریافت داشته‌است. گفته می‌شود که باقر در ملاقاتی که با ابوبصیر داشته‌است از قدرت معنوی خود در درمان نابینایی ابوبصیر استفاده کرده‌است.

برهان بی بصیرت باطل شود به حرفی از دست کور بسیار طفلی عصا گرفته

برادر سوم، یعنی کوچک‌ترین برادر ادیب، میرزا علی اصغر نام دارد. (در ۱۲۸۴ قمری متولد شده‌است). بعدها به سید علی اصغر بصیر العدالة قائم مقامی شهرت یافت و دست کم تا سال ۱۳۱۲ هجری شمسی با همسر و دخترانش در رشت «مدرسهٔ بنات اسلامی» را می‌چرخانده‌است.

دوره چهارم: رضا حکمت (سردار فاخر)، عمادالملک بصیری

جز رخت هیچ نبیند نه به خورشید و نه ذره آنکه در کون و مکان بیند، با چشم بصیرت

ز چله مطلب کوته نظر بصیرت نیست که دام چشم برای شکار می خواهد

نام او اسحاق و کنیه اش ابومحمد بوده‌است. او را ابوبصیر می‌نامیدند، شاید به این دلیل که نابینا بوده‌است. کنیه پدرش قاسم یا ابوالقاسم بوده‌است. او را اسدی می‌نامیدند به این دلیل که در قبیله بنی اسد متولد شد. شیخ طوسی در رجال خود او را از اهل کوفه به‌شمار می‌آورد.

ابوبصیر یحیی بن ابی القاسم اسحاق اسدی (وفات ۱۵۰ هجری قمری) از اصحاب محمد باقر و جعفر صادق و راویان حدیث بود. وی از اهالی کوفه و از قبیله بنی اسد بود. به آن جهت که نابینا بود ابوبصیر نامیده می‌شد. در اواخر سده نخست و نیمه اول سده دوم هجری می‌زیست.