افتقاد

تشنیع بر سلیمان آری که گم شدم من گم شو چو هدهد ار تو دربند افتقادی

هیچ می‌دانی چه وعده‌ست و چه داد می‌کند ابلیس را حق افتقاد

و انّ افتقادی واحدا بعد واحد دلیل علی ان لا یدوم خلیل

نشان حکم او باشد که بادی کند در کاه و گندم افتقادی

هست ازل را و ابد را اتحاد عقل را ره نیست آن سو ز افتقاد

یا سلیمان ذی الهداهد لک فتفقد بالافتقاد تعال

می‌فتد این عقلها در افتقاد در مغاکی حلول و اتحاد

آن کرم که اندر جفا آنهات داد در وفا بنگر چه باشد افتقاد

بختی که قرن پیشین در خواب جسته‌اند آخر زمانیان را کردست افتقاد

پرس پرسان می‌شد اندر افتقاد چیست این غم بر که این ماتم فتاد