اتیلن
معنی کلمه اتیلن در فرهنگ معین

اتیلن

معنی کلمه اتیلن در فرهنگ معین

(اِ لِ ) [ فر. ] ( اِ. ) گازی است بی رنگ ، کم رایحه و آن را به وسیلة اخراج آب از الکل به وسیلة اسید سولفوریک به دست می آورند و آن در ترکیب گاز روشنایی داخل است . نشانة آن در شیمی ۴ H ۲ C و وزن مخصوص آن ۹۷/٠ است .

معنی کلمه اتیلن در فرهنگ عمید

گازی بی رنگ، با بوی زننده، قابل اشتعال، و دارای شعلۀ بسیار که از تقطیر مواد آلی خصوصاً چربی ها به دست می آید و مادۀ اولیه در تهیۀ بسیاری از پلاستیک هاست.

معنی کلمه اتیلن در فرهنگ فارسی

گازی بی رنگ ودارای بوی زننده
( اسم ) گازیست بی رنگ کم رایحه و آنرا بوسیل. اخراج آب از الکل بوسیل. اسید سولفوریک بدست میاورند و آن در ترکیب گاز روشنایی داخل است . وزن مخصوص آن ۹۷ / .است .

معنی کلمه اتیلن در دانشنامه عمومی

اتیلن یا اتن، ساده ترین هیدروکربن غیر اشباع بوده و اولین عضو از گروه آلکن ها است. فرمول شیمیایی آن C2H4 بوده، بین دو کربن - هیدروژن، ۱۱۷ درجه است. یعنی مقداری بسته تر از زاویه ۱۲۰ درجه که برای هیبریداسیون sp2 مناسب است. اتیلن گازی بیرنگ و آتش گیر به شمار می رود و در ترکیب نفت و گاز طبیعی یافت می شود.
در سال ۱۷۹۵، اتیلن را گاز اولفین می نامیدند. اولین سنتز ترکیبات اتیلن ( دی کلرو اتان ) در سال ۱۷۹۵ توسط شیمیدان هلندی انجام شد. در اواسط قرن ۱۹ به علت اینکه C2H4 یک هیدروژن از C2H5 اتیل کم داشت، پسوندهای ene ( از ریشه یونانی ) به آخر اتیل اضافه کرده و از آن به بعد گاز اولفین را اتیلن می نامند. تا سال ۱۸۵۲ در متون علمی واژه اتیلن استفاده می شد.
در سال ۱۸۶۶ «هافمن» شیمیدان آلمانی، سیستم نام گذاری هیدروکربن ها را بر پایه آلکان بنا نهاد. در این سیستم، هر هیدروکربنی که از آلکان مربوط دو هیدروژن کمتر داشت، آلکن با فرمول CnH2n و اگر چهار هیدروژن از آلکان مربوط کم داشت آلکین CnH2n - 2 نامیده می شود. طبق این نام گذاری، اتیلن به اتن تغییر نام یافت. انجمن بین المللی شیمیدان ها در سال ۱۸۹۲ این نام را وارد نامگذاری آیوپاک کردند و از آن تاریخ تا امروز، این نام در متون علمی و کتاب های درسی و … مورد استفاده قرار می گیرد. جرم مولکولی این ترکیب ۰۵/۲۸گرم بر مول و چگالی آن ۲۶/۱ گرم بر لیتر است. قابلیت انحلال آن 250mL در یک لیتر آب صفر درجه است. نقطه ذوب آن °41. 04K و نقطه جوش آن °169. 4K و حد انفجارش ۲٫۷ تا ۳۶٪ در هواست.
اتیلن در صنایع پتروشیمی با روش کراکینگ با بخار آب تولید می شود. در این فرایند هیدروکربن های گازی و محلول های سبک هیدروکربن حاصل از نفت به مدت بسیار کوتاه در دمای ۹۵۰–۷۵۰ درجه سانتی گراد حرارت داده می شوند. عموماً در این واکنش هیدروکربن های بزرگ به هیدروکربن های کوچک شکسته شده، هیدروکربن های اشباع با ازدست دادن هیدروژن به هیدروکربن های غیر اشباع تبدیل می شوند.
محصول این واکنش مخلوطی از انواع هیدروکربن هاست که اتیلن عمده ترین آن است. مخلوط را به وسیله متراکم سازی و تقطیر جز به جز جداسازی می کنند. روش های دیگر، هیدروژن دارکردن استیلن با استفاده از کاتالیزور و آبگیری از اتانول است.
آلکن ها به علت داشتن پیوند دوگانه در واکنش های افزایشی شرکت می کنند. هالوژن ها با اتیلن واکنش داده و تولید هالو اتان می کند. با افزودن آب به پیوند دوگانه اتانول تولید می شود، اما سرعت واکنش بدون حضور کاتالیزگر پایین است. در حضور کاتالیزگرهای فلزی نظیر پلاتین، نیکل و … و فشار بالا، اتیلن، هیدروژن دار شده، به اتان تبدیل می شود. اتیلن در حضور پراسیدها به اتواکسید که یک ترکیب حلقوی است تبدیل می شود. اتیلن در حضور رادیکال هایی که واکنش بسپارش را آغاز می کنند، به پلی اتیلن پلیمریزه می شود.
معنی کلمه اتیلن در فرهنگ عمید

معنی کلمه اتیلن در دانشنامه آزاد فارسی

اِتیلن
رجوع شود به:پلی

معنی کلمه اتیلن در ویکی واژه

نشانة آن در شیمی ۴ H 2 C و وزن مخصوص آن ۹۷/۰
گازی است بی رنگ، کم رایحه و آن را به وسیلة اخراج آب از الکل به وسیلة اسید سولفوریک به دست می‌آورند و آن در ترکیب گاز روشنایی داخل

جملاتی از کاربرد کلمه اتیلن

اتیلن گلیکول یک ماده شیمیایی با ماندگاری بالا است. در حدود ۱۰ روز در هوا و چند هفته در آب و خاک دوام می آورد. این محصول از طریق پراکندگی محصولات حاوی اتیلن گلیکول وارد محیط می‌شود، به ویژه در فرودگاه‌ها، بعنوان عامل یخ زدا برای باند فرودگاه‌ها و بالهای هواپیما استفاده می‌شود. [۲۶] در حالی که دوزهای بسیار ناچیز و برخورد مزمن اتیلن گلیکول هیچ سمیت ندارد، در دوزهای نزدیک کشنده (۱۰۰۰ میلی‌گرم در کیلوگرم در روز) اتیلن گلیکول به عنوان یک تراتوژن عمل می‌کند. «بر اساس یک پایگاه اطلاعاتی نسبتاً گسترده، در تمام مواقع قرار گرفتن در معرض این مواد ناهنجاری‌های اسکلتی در موش ایجاد می‌شود.» این مولکول در فضای بیرونی مشاهده شده‌است.
کاهش الکتروشیمیایی یا تبدیل الکتروکاتالیستی  ارزش افزوده مانند متان ، اتیلن ، اتانول  غیره تولید کند  مانند اتیلن .  این فناوری به عنوان مسیری بدون کربن برای رسیدن به ترکیبات آلی در دست تحقیق است.
بسیاری از کاربردهای پلیمرهای با این اثر فعلاً فقط پیشنهاد هستند. احتمالات زیادی ارائه شده‌است، اما تاکنون فقط تعداد کمی از آنها استفاده شده‌است که مهم‌ترین آنها تجهیزات پزشکی و اجزای خودرویی است. البته بیشترین موفقیت با پلی اتیلن قابل جمع شدن با گرما حاصل شده‌است که در مرحله برنامه‌نویسی نیز استثنا است، زیرا به روشی متفاوت پردازش می‌شود.
گاز طبیعی توسط اتیلن گلیکول خشک می‌شود. در این برنامه، اتیلن گلیکول از بالای برج عبور می‌کند و با مخلوطی از بخار آب و گازهای هیدروکربنی مواجه می‌شود. خروجی خشک از بالای برج. گلیکول و آب جدا شده و گلیکول بازیافت می‌شود. به جای از بین بردن آب، اتیلن گلیکول نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد برای کاهش درجه حرارت که در آن هیدرات تشکیل می‌شود. خلوص گلیکول مورد استفاده برای سرکوب هیدرات (مونو اتیلن گلیکول) معمولاً حدود ۸۰ درصد است، در حالیکه خلوص گلیکول برای کاهش آب بدن (تری اتیلن گلیکول) معمولاً ۹۵ تا ۹۹ درصد است. علاوه بر این، نرخ تزریق برای سرکوب هیدرات بسیار پایین‌تر از میزان گردش خون در یک برج خشکی گلیکول است.
این ماده جامد یک آمینو کربوکسیلیک اسید بی‌رنگ و محلول در آب می‌باشد. باز مزدوج این اسید، اتیلن دی آمین تترا استات می‌باشد. از این ماده به صورت گسترده برای انحلال آهک استفاده می‌شود. سودمندی این ماده ناشی از ایفای نقش لیگاند شش دندانه ای و عامل کلاته‌کننده می‌باشد که در واقع باعث توانایی آن در جداسازی یون‌های فلزی مثل
نوردل‌هایی که از فرایند تولید پلاستیک به آبراه‌ها یا اقیانوس‌ها فرار می‌کنند به منبع مهمی از آلودگی پلاستیکی اقیانوس‌ها و سواحل تبدیل شده‌اند. آلودگی گلوله‌های پلاستیکی که در مطالعات مورد بررسی قرار گرفته است، عمدتاً در رسوبات و مناطق ساحلی یافت می‌شود و معمولاً پلی اتیلن یا پلی پروپیلن است، دو پلیمر اصلی سازندهٔ پلاستیک که منجر به آلودگی از طریق میکروپلاستیک‌ها می‌شوند.
استخر پیش ساخته که از جنس فایبرگلاس است، در مقایسه با استخر بتنی و پلی اتیلنی قیمت کمتری دارد. علاوه بر این زمان نصب سریعتر دارد و نگهداری از آن به تخصص فنی نیاز ندارد. به همین دلیل امروزه خیلی از افراد استخر پیش ساخته راانتخاب می کنند.
اتیلن، نوعی هورمون گیاهی است که باعث رسیدن میوه‌ها، بازشدن شکوفه‌ها و گل‌ها و همچنین ریزش برگ‌ها در پاییز می‌شود. به دلیل این ویژگی در کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای جلوگیری از خراب‌شدن میوه‌هایی مانند سیب، گلابی و موز، در ترابری یا انبار، آن‌ها را کمی نارس می‌چینند و پیش از وارد کردن به بازار، تحت تأثیر اتیلن قرار می‌دهند تا رسیده شود.
این کاردر ژنراتورهای مخصوصی انجام می‌گیرد. شایان ذکراست که دمای شعله استیلن نسبت به اتیلن واتان بالاتر است به همین علت از استیلن درصنایع جوشکاری استفاده می‌شود. استیلن به سه دسته حقیقی/نیمه حقیقی وغیر حقیقی دسته‌بندی میشوندوهمچنین خاصیت اسیدی استیلن نسبت به اتیلن واتان بیشتربوده وخاصیت الکترون خواهی بالاتری دارد.