آب و جارو

آب و جاروب خانه عاشق مژه تر، سرشک ریزان است

آب و جاروب آستان روا ز اشک چشمان و موی مژگان کن

ز آب روی و، مژه تر، ز تذلل پی نان آب و جاروب کشی بر در دونان تاکی؟!

ای که می خواهی ز راه دیده او آید به دل آب و جارویی بزن اول در کاشانه را

تا تو بر گوشه نشینان گذری چشم و مژه آب و جاروب زده صومعه و خانقه را

آب و جاروب کشم زاشک و مژه منظر چشم گر سر کلبه درویش بود سلطان را

پاک و بی گرد و آب و جارو بود مبرزش نیز پاک و بی‌بو بود

دکانش پاک همچون چشم یعقوب ندارد احتیاج آب و جاروب

اگر قماش شناسی، برای فرش سرا کدام قالی کرمان چو آب و جاروب است؟