بارع

«هوالسید ابوالحسن بن السید علی بن عبدالکریم الطباطبائی البروجردی الاصفهانی عالم جلیل وخطیب بارع…»

مربوط به دورهٔ صفویه است و در بهشهر، واقع شده و این اثر به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. این باغ که به پارک ملت بهشهر نیز شهرت دارد با ابعاد ۱۷۰ متر عرض و۵۵۰ متر طول، در سال ۱۰۲۱ هـ. ق به دستور شاه عباس بزرگ طرح‌ریزی و طی چند سال احداث شده و محل بارعام و تشریفات شاه عباس بزرگ و پذیرایی مهمانان بوده‌است. این باغ دارای دو خیابان اصلی می‌باشد که محور طولی باغ با چشم‌اندازی به سوی شمال و دریا است، و در نقطه تقاطع آنها، استخر بزرگ باغ قرار دارد.

بر غریبان گذری کن که به تشریف قدوم از دل تنگ غریبان تو بری بارعنا

الحذر ای مرگ‌بینان بارعوا العجل ای حشربینان سارعوا

المذهب البارع فی شرح المختصر النافع کتابی از جمال الدین ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الحلی است.

مجلس بارعام شاهی که در همین محل کشف شده، خشایارشا (نه داریوش بزرگ که پیشتر می‌پنداشتند) را نشان می‌دهد که با لباس تمام رسمی بر تخت نشسته است. عصای شاهی را در دست راست و گل نیلوفر آبی را که نشانهٔ شاهان هخامنشی است به دست چپ گرفته است. پشت سر شاه ولیعهد با گل نیلوفر آبی در دست چپ ایستاده و دست راست خود را باحالت احترام بالا نگاه داشته است. سپس یکی از مقامات دربار و بعد از او اسلحه‌دار شاه ایستاده‌اند. در مقابل شاه دو عودسوز قرار دارند و رئیس تشریفات به حالت احترام گزارش می‌دهد. مراسم زیر یک شادروان (چادر سلطنتی) انجام می‌گرفته که در اطراف آن چهار نگهبان حضور دارند. بر اساس تحقیقات به عمل آمده جایگاه اصلی این نقش، بخش مرکزی پلکان آپادانا بوده است.

امام شرق رکن الدین صاعد که هستی در فنون علم بارع

لسان الله ناطق و الدلیل البارع الفارق مشاکل از بیان دلستانش حل و تبیین شد

تپه ای به نام توره ریز که اهالی روستا معتقدند در زمان گذشته به جای آن تپه کاخ بوده است و الان هم شواهدی در این بارع وجود دارد.اهالی روستا میگویند:در زیر این تپه هفت در وجود دارد که در آن زمان راه ورود به کاخ بوده است اما هنوز این کاخ به طور کامل کشف نشده است.

جزو کل محتاج هم شد بارعیت خوش بر آی مظهر کل فیض جمعیت هم از اجزا گرفت

نگارا بارعشقت رادل وجان برنمی تابد چه جای جان ودل باشد که دو جهان برنمی تابد

و این زاهد سخن عبری نیکو گفتی و دمدمه ای گرم و محاورتی لطیف داشت. مهمان را سخن او خوش آمد و خواست که آن لغت بیاموزد. نخست بر وی ثنا کرد و گفت: جشم بد دور باد! نه فصاحت ازین کامل تر دیده ام ونه بلاغت ازین بارع تر شنوده.

آلبرت زمانی که از کلمنتز و همسرش مینا دور بود، کسانی که آنها را تنها خانوادهٔ خود می‌دانست، اغلب بدخلق، تحریک پذیر و تدافعی بود. او به عنوان افسر نیروی دریایی، فردی بسیار وظیفه‌شناس بود که او را وادار می‌کرد تا بارعایت دقیق قوانین و پیروی از مقررات جاری و اعتقادات مذهبی به خدمت بپردازد. او سیگار نمی‌کشید و اگرچه سیگار کشیدن را در موقعیت‌های خاص جایز می‌دانست، اما معتقد بود که سیگار برای افراد ضعیف و سست‌عنصر است و پیپ سیاه ذهن و بدن را تباه می‌کند. او مشروب نمی‌نوشید و با کسانی که این کار را می‌کردند، مخالفت می‌کرد. معاشرت با دیگر افسران برای او دشوار بود. او از تعاملات اجتماعی پایان‌ناپذیر، مهمانی‌ها و نمایش‌های تشریفاتی نیروی دریایی در زمان فراغت از جنگ بیزار بود.

برهان دول کهف بشر آصف ثانی روشن گهر اروع و دریا دل بارع

اثر او «البارع المدخل فی احکام‌النجوم والطوالع»، دربرگیرنده شصت و چهار فصل و پنج مقاله است که در آغاز به عربی نوشت و بعدها به فارسی ترجمه نمود.

آپادانا در مجموع ۷۲ ستون دارد که برابر ۷۲ فصل یسنای اوستا ۷۲ رشته کشتی (کستی) است که ایرانیان باستان به کمر می‌بسته‌اند. بر نقوش بارعام کاخ صد ستون و نقش‌نمای آرامگاه‌ها، پادشاه و شش تن از یارانش را نشان داده‌اند که درست مانند قرار گرفتن اهورامزدا در میان شش فرشته بزرگ در باور ایرانیان باستان است و تأییدکننده زرتشتی بودن هخامنشیان است.