( آموزشی ) ۱. مربوط به آموزش. ۲. [قدیمی] طالب علم و دوستدار آموختن: بدو گفت دانا شود مرد پیر / که آموزشی باشد و یادگیر (فردوسی۲: ۲۴۶۰ ).
معنی کلمه آموزشی در فرهنگ فارسی
( آموزشی ) ( صفت ) منسوب به آموزش . ۱ - تعلیمی تعلیماتی : امور آموزشی . ۲ - طالب علم دوستدار آموختن : بدو گفت دانا شود مرد پیر که آموزشی باشد و یاد گیر ( فردوسی ).
معنی کلمه آموزشی در ویکی واژه
مربپط به آموزش. مناسب برای کار آموزش. تعلیمی. دوستدار دانش و آموختن.
جملاتی از کاربرد کلمه آموزشی
هدف اسپخو از سه اثر اولش بهبود فکری درکیتو بود. ال نووو لوسیانو دی کیتو سیستم آموزشی منسوخ شده روحانیون را به سخره گرفت. اسپخو استدلال میکرد که مردم کیتو به چاپلوسی عادت کردهاند و آنها هر مبلغی را که میتواند کتاب مقدس را به روشی فاخر و غیرمستقیم نقل کند تحسین میکنند. مارکو پورسیو کاتون، نادانی شبه روشنفکران کیتو را برملا کرد. لاسینسیا بلانکاردینا، که در آن اسپخو ادعا کرد نویسنده آن دو اثر قبلی است، نتایج سیستم آموزشی روحانیت یعنی نادانی و تأثیرگذاری را محکوم کرد: هر سه اثر باعث جدال شد.
طبق اصل ۱۳۸ قانون اساسی کودکانی که بدون مدرک هویتی که از نظر سنی شرایط نامنویسی و تحصیل در نظام آموزشی رسمی کشور را دارند شناسایی و کارت ویژهای با عنوان «کارت حمایت تحصیلی» برای آنان صادر میشود.
این اصلاح شامل اقداماتی نظیر برپایی مدارس آموزشی برای تعلیم بهتر کشیشها در زمینه امور معنوی و الهیات کاتولیک، تشکیل طریقتهای نوین که بیشتر بر ابعاد معنوی حیات مذهبی تأکید دارند نظیر یسوعیها، ایجاد محکمههای انکیزیسیون و جنبشهای معنوی جهت ارتباط مستقیم با مسیح میشود.
در استان بوشهر حدود ده هزار کلاس درس وجود دارد که ۴۴۸۸ عدد از این کلاسها (۴۶٪) بر طبق آمار سال ۱۳۹۸ هوشمند سازی شدهاند. ۹۷درصد از مردم استان، باسوادند و از این حیث، استان بوشهر به همراه استانهای اصفهان، البرز، خراسان رضوی، سمنان و قم در جایگاه سوم کشور و بالاتر از میانگین کشوری قرار دارد. از مهمترین مراکز آموزشی و تحقیقاتی استان بوشهر میتوان به دانشگاه خلیج فارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، پژوهشکده میگوی کشور و دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر اشاره کرد. همچنین دانشگاه خلیج فارس دارای دو دانشکده به نامهای دانشکده مهندسی جم در شهر جم و دانشکده مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی در برازجان میباشد.
اطراف، به دلیل مرکزیت داشتن اداری، آموزشی و سیاسی یزد در مرکز ایران وجود دارد.
مشخصه بنای آن، پالازو کازِنوبیو بود که در ۱۶۹۰ میلادی به سبک پرافتخار باروک ساخته شده بود و مثال ظریفی از هنر ونیزی و زندگی در سده هفدهم بود که به وسیلهٔ «سالا دیلی اسپجی» و «سالا دیلی استوچی» مورد تأیید واقع شد. این کالج همچنین سطح عالی علمی آموزش و گروه آموزشی مشهور خود اعم از روحانی و غیر روحانی را حفظ نموده و دارای یک باغ زیبا بود. کالج مورات رافائل اخیراً بسته شد و از مکان آن به عنوان یک متل استفاده میشود اما گاهگاهی در آن نمایشگاههای هنری، مدارس تابستانی و اتاقهای کار به منظور حفظ جو ویژه هنری آن برگزار میگردد.
در سال ۱۹۸۹، اولین برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، ۱۹۸۹–۱۹۹۳، بهبود فرصتهای آموزشی زنان و مشارکت در زندگی اجتماعی و اقتصادی را به عنوان اهداف اصلی برای دولت جدید ارائه کرد. پس از مرگ خمینی در سال ۱۹۸۹، رئیسجمهور رفسنجانی فرایندی را برای کاهش محدودیتهای تحصیل زنان آغاز کرد. اوضاع برای دانشجویان دختر روستایی نامناسب بود و نیمی از زنان ایرانی که در خارج از مناطق شهری زندگی میکردند تحصیل نکرده بودند.
جمعیت بهزیستی و آموزشی فرح پهلوی، بنیاد ملکه پهلوی، بنیاد نیکوکاری شمس پهلوی، بنیاد اشرف پهلوی، سازمانهای ملی رفاه نابینایان و ناشنوایان، سازمان ملی رفاه خانواده، انجمن ملی توانبخشی ایران، انجمن ملی حمایت کودکان، جمعیت حمایت کودکان بی سرپرست، جمعیت حمایت کودکان کر و لال، انجمن ملی حمایت معلولان، جمعیت کمک به جذامیان، جمعیت حمایت مسلولین، جمعیت ملی مبارزه با سرطان
سال ۱۳۱۳ اولین اردوی آموزشی وزارت معارف به سرپرستی یک مشاور آمریکایی به نام گیبسون در منظریه تهران با حضور معلمین ورزش کشور برگزار شد. در این اردو نخستین سمینار دو و میدانی تشکیل شد و مواد دو و میدانی به معلمان آموزش داده شد تا این رشته در مدارس پایهریزی شود. در آنجا احمد ایزدپناه بدون امکانات استاندارد و در استخری مخروبه که با کاه پر شده بود نحوهٔ دویدن و پریدن در مادهٔ پرش ارتفاع را به دیگران آموزش داد.
وی در دوران فعالیت خود در تلویزیون ملی ایران به ساخت مستندهای مردمشناسانه و آموزشی پرداخت. از جمله این آثار «آندره مالرو و تمدن ایران در موزه لوور»، «عاشورا در روستای دوان»، «قالیشویان»، «موزه تاریخ طبیعی»، «دکتر قریب»، «عید قربان» و «مهاجرین جنگ» از جمله مستندهای او هستند. پرآوازهترین مستند او «گلِ قالی» (۱۳۵۳) است که در جشنوارههای خارج از ایران نیز جایزهای را به دست آورد.