آسیمه

سرآسیمه گلشاه فرخنده روی دویدش بر ورقهٔ مهرجوی

گذشت آن روز ناکامی که از بس شورش و فتنه سر از سودا شد آسیمه ، دل از تنگی بجان آمد

جوان جست آسیمه از خوابگاه بر آن دستهٔ شوم بربست راه

عرفی طمع مدار مدارا ز خوی دوست در دل نگاه دار سرآسیمه آه را

در ۱۹۶۴ آنتونیونی نخستین فیلم رنگی خویش به نام «صحرای سرخ» را ساخت. فیلم داستان زن خانه‌دار آسیمه‌سری را می‌گوید (با بازی مونیکا ویتی) که هنوز از دهشت برخورد بیمناک خودرویش به درمان نیامده است. او تن‌آمیزی کوتاه دارد با کارخانه داری که همسرش (با بازی ریچارد هریس) برای او کار می‌کند. نو آوری ویژهٔ آنتونیونی در این فیلم آنست که او برای نشان دادن نودش روانی و پریشانی زن داستان دستور داده بود تا اتاق‌ها، خیابان‌ها، درخت‌ها، گیسوان و حتی سیب‌ها را رنگ کنند و این رنگ‌آمیزی برای آنکه ناترازی و آشفتگی روانی او را نمایانتر کند در صحنه‌های دیگر رنگ‌های دیگر می‌گرفت.

آفتابی تو و چون ذرّه سرآسیمه بماندم در پَی ات بس که بلافایده چون سایه دویدم

اکبر آزاد، ۱ دی سال ۱۳۲۹ در تهران متولد شد. پدرش آهنگر و از کارهای مهمش، ساخت درِ ساختمان مجلس، در بهارستان بود. اکبر آزاد به صورت حرفه‌ای، نخستین ترانه‌اش را در ۱۶ سالگی سرود که با خوانندگی «غلام‌حسین بنان» اجرا شد. او با آهنگسازان و خوانندگان متعددی همکاری داشته‌است. ترانه‌های «بغض» با صدای «داریوش» و «آسیمه‌سر» با صدای «محمد اصفهانی» از جمله آثار او است.

چه درها که از زخمه درهم شکست چه سرها که آسیمه از خواب جست

خویش راکردم مهیٌای جواب تا چه پرسند ازمن آسیمه‌سر

سراپرده بردند ز ایوان بدشت سپهر از خروشیدن آسیمه گشت

مسکین ز هول شیر هراسان و بیمناک شد بر فراز نخلی آسیمه‌سر همی

خروشید بر پاسبانان چو نای سرآسیمه جستند یکسر ز جای