بشهر

خلاف یافت زمین و زمان ز دست فتن بپادشاه زمین و بشهریار زمن

گرفته یکی از دهاقین گریز بشهر آگهی داد از آن رستخیز

در آن سالی کجا روید ز سنگ خاره بر نعمت ز خشم او بشهر خصم باشد قحط و در بندان

و امیر نماز دیگر این روز بکوشک‌ دولت بازآمد بشهر. و دیگر روز بکوشک سپید رفت و آنجا نشاط کرد و چوگان باخت و شراب خورد سه روز، و پس بباغ محمودی آمد و بنه‌ها آنجا آوردند و تا نیمه رجب آنجا بود. و از آنجا قصد قلعت غزنین کرد، و سرهنگ بوعلی کوتوال میزبان بود، آنجا آمد روز پنجشنبه بیست و سوم رجب و چهار روز آنجا مقام کرد، یک روز مهمان سرهنگ کوتوال و دیگر روز حشم مهمان امیر بودند. و روز دیگر خلوت کرد، گفتند: مثالها داد پوشیده‌ در باب خزائن که حرکت نزدیک بود، و شراب خوردند با ندیمان و مطربان، و غرّه شعبان را بکوشک کهن محمودی بازآمد بشهر.

گیسو گشاید آن بت و هر جا بشهر و کوی افسانه‌های دلبریش داستان شود

بشهر آوازه ی لطف تو، با هر ناکس افتاده زهر کس این سخن تا نشنوم، ای کاش کر باشم

بشهر علم نبی چون علیست در چه عجب ز جبرئل گر او را ز حاجبان درست

سخن خریدم و آنرا سخن عوض دادم سخن فروشی نتوان بشهر ما کردن

رو از آن در تو بشهر مصطفی ورنه افتی در بلاهای خدا

بشهر اندر آورد خیل و سپاه ز گرد سپاه آسمان شد سیاه